A diferenza do que sucedeu enIugoslavia e aUnión Soviética, a caída do comunismo neste país non significou o final da unión: A raíz da Revolución de Veludo, o recentemente elixido presidente Vaclav Havel anunciou que a palabra "socialista", que fora parte do nome oficial de Checoslovaquia desde 1960, debía ser eliminada do nome e substituída por "federal".
Aínda que o nome obvio que debía adoptarse presumía ser o de antes de 1960,Československá republika (República Checoslovaca), os políticos eslovacos obxetaron que o nome tradicional subsumía demasiado a Eslovaquia. O primeiro compromiso foi a Lei Orgánica 81/1990, que recoñeceu a natureza do estado de forma explícita comoČeskoslovenská federativní republika (República Federal Checoslovaca) en checo e foi aprobada o29 de marzo de1990 (entrando en vigor o mesmo día) só logo de acordar que a forma eslovaca paraČesko-slovenská federatívna republika debería ser codificada de forma explícita por unha futura lei sobre os símbolos estatais. Isto foi recibido con desaprobación xeral; o compromiso resultante logo das negociacións foiČeská a Slovenská Federativní/Federatívna Republika (República Federal Checa e Eslovaca) (Lei Constitucional 101/1990, aprobada o 20 de abril e en vigor desde a súa declaración o 23 de abril, a diferenza da anterior, tamén explicitamente na lista tanto en checo e a versión eslovaca e afirmou que son iguais).
A cuestión nacional, con todo, non atopou acomodo baixo a nova arquitectura da República Federal Checa e Eslovaca, na que se pretendeu dar carta de natureza á nacionalidade eslovaca en pé de igualdade coa checa. As reivindicacións autonomistas pronto deixaron paso, ao longo dos anos 1990 e 1991, ás propostas independentistas. De calquera modo, o proceso de disgregación da República transcorreu por camiños difíciles, pero sempre pola vía da negociación e o diálogo. De feito, o propio Havel declaraba nunha entrevista paraRadio Viena o16 de abril de1991 quese o pobo eslovaco quere vivir nun Estado independente, nin os checos nin eu negarémoslles o dereito a facelo.
Na primavera deste último ano, esta cuestión estivo no centro da crise do Goberno eslovaco e do propioMovemento Público Contra a Violencia, que se escindiría nun grupo liderado porVladimir Meciar, fundando a plataforma chamadaMovemento para unha Eslovaquia Democrática (HZDS). Esta forza política accedeu ao goberno eslovaco nas eleccións de xuño de 1992 e iniciou negociacións co goberno checo para a partición da República Federal. Václav Havel dimitiu do seu posto en xullo e a partición foi aprobada pola Asemblea Federal o 25 de novembro de 1992. O 1 de xaneiro de 1993Checoslovaquia foi disolta pacificamente polo Parlamento, formando dous países completamente independentes: aRepública Checa e aRepública Eslovaca.
.svg%26amp%3blang%3dgl)
