| |||||
| Localización | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| |||||
| Estado | Grecia | ||||
| Administracións descentralizadas | administración descentralizada do Exeo | ||||
| Periferias | Exeo Meridional | ||||
| Poboación | |||||
| Poboación | 2.455(2011) (18,64hab./km²) | ||||
| Xeografía | |||||
| Parte de | |||||
| Superficie | 131,693 km² | ||||
| Bañado por | Mar Exeo | ||||
| Altitude | 560 m | ||||
| Identificador descritivo | |||||
| Código postal | 840 02 | ||||
| Fuso horario | |||||
| Sitio web | kea.gr | ||||
Ceos, tamén coñecida comoKea eGia (grego Κέα Τζια),Tzia,Zea,Keos (grego antigo Κέως, Keōs), ou enlatínCeos, de onde a forma galega, é unhailla doarquipélago dasCícladas, nomar Exeo, enGrecia.
Trátase da illa máis próxima aoÁtica de todo o conglomerado das Cícladas (aproximadamente, unha hora en barco desdeLaurión; dista 20km do CaboSunión e 60 km deAtenas cara ao sueste. O seu clima éárido e o terreo está infestado de outeiros.
A capital,Yulis, está no interior, a grande altitude (como a maioría de asentamentos históricos cicládicos, por medo aospiratas).
Considérase bastante pintoresca. Outras cidades importantes de Ceos sonCorisia (o porto) eVurkari (un pobo de pescadores).
Tras sufrir o despoboamento durante décadas, Ceos foi redescuberta hai pouco polos habitantes deAtenas para os fins de semana e para viaxes eniate.
A poboación en 1991 era de apenas 1.797 habitantes, sendo a súa densidade inferior á media da prefectura e de Grecia. Ceos ten 19km de longo, de norte a sur, e 9 km de ancho de leste para oeste. A súa superficie é de 128km², sendo a súa cota máis alta de 560 ou 570msnm.
Ao norte da illa está a cidade de Vurkarion Otsias. O extremo sur é o cabo Tamelos e o norte é o San Nicolás (Av. Nikolaos). Ao nordés está o cabo Spathi, e ao oeste o cabo Iakroprounda. A illa de Makronisos, ao noroeste pertence ao municipio de Ceos. É importante na illa o mosteiro de Panayia Kastriani a 7 km de Otsias nunha roca da costa nordés, que toma o nome do monte Kastri, e ten dúas igrexas, unha doséculo XVIII e unha de moderna (dedicada a Santa María). É importante o museo arqueolóxico.
A capital éKea, uns km ao interior da parte noroccidental, e que antigamente se chamou Iulis. Alí naceron os poetas líricosBaquílides eSimónides, o sofistaPródico, o médicoErasístrato e o filósofo peripatéticoAristón. O mosteiro de Agia Anna e Dafni, en Iulis, hoxe en ruínas, foi construído por San Filothei para protexer ás mulleres de Atenas dos turcos.
Localízase nela un asentamento daIdade de Bronce, chamado Áyia Irini (Lassithi), que alcanzou o seu punto álxido nas épocas tardominoica e micénica temperá (1600-1400 a.C.)
O municipio ou prefectura inclúe a illa deMakronisos ao Noroeste, así como un par de liñas de ferri e de cargueiros.
A lenda di que o seu nome primitivo foi Hidrusa. Antes da época histórica estableceuse alí unha colonia deNaupacto e despois foi habitada polos xonios. A illa combateu á beira de Atenas nas batallas deArtemisio eSalamina.
A illa tiña catro cidades: Iulis, Cartea, Coresia, e Poesa, pero as dúas últimas desapareceron e xa non existían en tempos deEstrabón.
Quedan algúns restos da antiga Iulis, entre eles un león colosal (Lionda) ao leste da cidade, a 1,5 km. As leis de Iulis foron proverbialmente consideradas como sinónimo de institucións excelentes, e estaban relacionadas coa moral e o xeito de vivir dos cidadáns (unha delas, conservada, di que cada cidadán maior de 60 anos habíase de matar envelenado; outras son mencionadas por Heráclides eAteneo).
O seu porto chamábase Coresia, á beira do arroio Elixos, e tiña un templo dedicado a Apolo Esminteo; hoxe é unha cidade moderna que se chama Corisia.
Cartea estaba na costa sueste, e quedan ruínas na vila chamada Stais Polais.
Poesa estaba na costa suroeste e tamén se conservan as súas ruínas; está próxima á moderna Kavia.
Foi aliada de Atenas noséculo -V, pero logo abandonou a alianza. As minas da illa foron confiscadas por Atenas. Desde entón, estivo en contra de Atenas. En-360, as cidades da illa, que aínda eran 4, formaron unha federación, que subsistiu durante uns séculos.
Durante operíodo helenístico estivo en mans de tiranos e cara ao final doséculo -III, caeu en mans dadinastía tolemaica. Máis tarde pasou aosetolios,macedonios (século -II) e aRodas (despois do-168) e finalmente con esta aRoma.
Noséculo IV, Cartea foi destruída por un terremoto, que ademais afundiu a economía insular, xa danada pola crise imperial.
Durante operíodo bizantino construíronse bastantes igrexas, e a prosperidade da illa creceu. En1204, á caída de Constantinopla, o metropolitano de Atenas, Michel Akominatos, refuxiouse na illa, no mosteiro de Prodomos, onde permaneceu ata a súa morte. Ceos foi bizantina ata o1204, en que foi capturada polosvenecianos no comezo daCuarta Cruzada. Os bizantinos recuperárona en1278. En1296 caeu de novo en mans venecianas, e o señor veneciano Michelis construíu un castelo na antigaacrópole deYulis. O porto converteuse en refuxio de piratas e ao redor de1470 apenas había 200 habitantes na illa.
Ceos foi ocupada polosturcos en1527. Os turcos nunca se asentaron na illa, pero a repoboaron con albaneses a finais doséculo XVI. Durante este período, a illa atraeu a moitas das personalidades, relixiosas e intelectuais, que desexaban pasar desapercibidas. Coa illa practicamente libre de turcos, era un bo lugar de residencia. Pero en1668 os turcos destruíron a illa porque se aliñou cos venecianos. Con todo, aos habitantes concedéronselles máis tarde dereitos significativos, e ao final dese século a poboación alcanzaba os 3.000 habitantes. Entón chamóuselle a miúdo Tzia.
En1770 e ata1774, foi ocupada porRusia, que destruíu algúns monumentos. Durante a guerra entre Rusia eTurquía de1787 a1792, Lambros Katsonis usou o porto como base de operacións contra os turcos; estes fixeron un masacre na illa e o bispo foi colgado.
En1821, o bispo local, Nikothimos Roussos, chamou á rebelión e o sacerdote Athanasios Homatianos dirixiuna. A chegada de dúas mil refuxiados salvados das matanzas deQuíos, levou unha epidemia e San Haralambos, supostamente salvou a illa desta praga en1823 e foi feito patrón. En1830 foi recoñecida parte de Grecia.
En1835, fundouse Kea, no lugar da antiga Iulis. En1837, a illa tiña uns 3.000 habitantes. O seu produto principal noséculo XIX era a gla chamada de Valonia (Quercus Aegilops), que era exportada en grandes cantidades. En1927 Ioannis Gleoudis construíu a primeira industria en Corisia. Nosanos 70 algúns artistas descubriron a illa, que atraía o turismo dos atenienses. Hoxe día a súa riqueza principal é o turismo, aínda pouco desenvolvido
| Ano | Poboación comunal | Cambio | Poboación da illa | Cambio | Densidade |
|---|---|---|---|---|---|
| 1991 | - | - | 1,797 | - | 13.93/km² |
O censo de 2001 reflectía unha poboación de 2.417 habitantes.
O nome non está transcrito ao galego segundo as normas habituais de transcrición, senón transliterado do grego moderno.
 | Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ceos |
.JPG)
