Atención:Este artigo é demasiado curto e precisa dun traballo de ampliación.
Este artigo é demasiado curto ou tan sóunha definición de dicionario. Por favor, axudaampliando a información que achega. Cando o problema se resolva, retira esta mensaxe. Por favor,non quites esta mensaxe ata que este problema estea solucionado.(Desde febreiro de 2025.)
Acaída de Constantinopla (engrego:Ἅλωσις τῆς Κωνσταντινουπόλεως,Halōsis tēs Kōnstantinoupoleōs; enturco:İstanbul'un Fethi) ou a conquista de Bizancio, polosturcos otománs o 29 de maio de1453[3] foi un acontecementohistórico que, segundo a periodización clásica, marca a fin daIdade Media enEuropa e a fin do derradeiro vestixio doImperio Bizantino e dacultura clásica.
Xusto antes da conquista turca,Constantinopla era unha capital sen país: oImperio Bizantino (Imperio Romano de Oriente), que outrora se estendía dendePersia até osAlpes, e tamén polos desertos deAsia, quedara reducido ó interior das murallas dacidade, arrodeada pola forza da nova nación turca.Constantino XI, derradeiro emperador de Bizancio, intuíu o perigo de que Constantinopla, cidade de cultura europea milenaria, caese por mor da supremacía militar dos otománs.Mehmed II,sultán dos turcos, conquistou a cidade, o cal supuxo a fin do antigo imperio bizantino e o comezo da preseza turca en Europa oriental.
Pertusi, Agostino, ed. (1976).La Caduta di Costantinopoli, II: L'eco nel mondo [The Fall of Constantinople, II: The Echo in the World](enitaliano)II. Verona: Fondazione Lorenzo Valla.
Philippides, Marios e Walter K. Hanak, The Siege and the Fall of Constantinople in 1453, Ashgate, Farnham and Burlington 2011.
Smith, Michael Llewellyn, "The Fall of Constantinople", inHistory Makers magazine No. 5 (Londres, Marshall Cavendish, Sidgwick & Jackson, 1969) p. 192
Wheatcroft, Andrew (2003):The Infidels: The Conflict Between Christendom and Islam, 638–2002. Viking PublishingISBN0-670-86942-2
_by_Jean_Le_Tavernier_after_1455.jpg)
