_(cropped).jpg) (2022)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 28 de outubro de 1930 (95 anos) Bungay, Reino Unido |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Fórmula 1 ecarreira de Fórmula 1 |
| Ocupación | piloto de Fórmula Un, empresario, emprendedor |
| Período de actividade | 1950 - |
| Patrimonio estimado | 2.900 M$(marzo de 2017) |
| Deporte | automobilismo |
| Outro | |
| Cónxuxe | Slavica Ecclestone(1985–2009) |
| Fillos | Tamara Ecclestone, Petra Ecclestone |
| Condenado por | evasión fiscal |
| Premios | |
| Descrito pola fonte | Lentapedia Lentapedia |
  | |
Bernard Charles "Bernie" Ecclestone, nado o22 de outubro de1930 enSuffolk,Inglaterra, é o presidente eCEO daFormula One Management eFormula One Administration, e como tal é considerado a meirande autoridade naFórmula 1. O seu control destedeporte, conseguido a través da venda dos dereitos televisivos nadécada dos 70, é económico, pero baixo os termos doAcordo da Concordia el e máis as súas empresas tamén manexan a administración, organización eloxística de cadaGran Premio de Fórmula 1. Ecclestone foi despedido da súa posición como executivo principal deFormula One Group o 23 de xaneiro de 2017, despois da toma de posesión porLiberty Media no 2016.[1]
Ecclestone naceu enIpswich,Suffolk,Inglaterra, para logo mudarse preto deLondres. Abandonou os seus estudos aos 16 anos para traballar e custearse o seu hobby, as motocicletas. Inmediatamente logo dasegunda guerra mundial, Ecclestone comezou o seu negocio de partes de motocicletas, e formou a compañía Compton Ecclestone, xunto con Fred Compton. A súa primeira carreira como piloto foi naFórmula 3 de 500cc. Participou en moi poucos eventos, e decidiu abandonar estas competicións en1951, logo dun accidente no circuíto deBrands Hatch.
Logo do seu accidente, Ecclestone temporalmente abandonou as carreiras para levar a cabo varios negocios. Con todo retornou ao ambiente automobilístico en1957, como preparador deStuart Lewis-Evans, e comprou o equipoConnaught, escuadra que contaba nas súas filas con pilotos como Lewis-Evans,Roy Salvadori,Archie Scott-Brown, eIvor Bueb. O mesmo Ecclestone intentou, sen éxito, clasificar noGran Premio de Mónaco de1958.
Bernie continuou sendo o preparador de Lewis-Evans cando este pilotou paraVanwall. O inglés sufriu queimaduras severas cando o seu motor explotou no Gran Premio de Marrocos, e morreu como consecuencia destas feridas seis días despois. Ecclestone resultou impactado de tal forma que abandonou as competicións novamente.
Con todo, a súa amizade con Salvadori levouno a converterse no preparador deJochen Rindt e a ser dono en forma parcial do seu equipo de Fórmula 2,Lotus (cuxo outro piloto eraGraham Hill). Rindt, mentres se encamiñaba ao Campionato do Mundo en 1970, morreu nun accidente no circuíto deMonza, aínda que postumamente logrou ser proclamado campión.
A principios de 1972, Ecclestone comprou o equipoBrabham, e así iniciou o seu control da F1, formando a Asociación de Construtores de Fórmula 1 (FOCA, nas súas siglas en inglés), xunto aFrank Williams,Colin Chapman,Teddy Mayer,Ken Tyrrell, eMax Mosley.
Ecclestone asumiu o control de FOCA en1978 con Mosley como o seu conselleiro legal. Xuntos negociaron unha serie de asuntos legais coaFIA eJean-Marie Balestre. Ecclestone estableceu aFormula One Promotions and Administration (FOPA), para dividir as ganancias televisivas, dándolle un 47% destas aos equipos, 30% á FIA, e 23% áFOPA (é dicir a si mesmo). A cambio disto, a FOPA faríase cargo do diñeiro dos premios.
Os dereitos televisivos dividíronse entre as empresas de Ecclestone, os equipos e a FIA nadécada dos 90, pero Ecclestone en1997 negociou oAcordo da Concordia. A cambio de certos pagos anuais, el mantería os dereitos televisivos. O acordo cos equipos finaliza a fins de 2007, e coa FIA, a fins de 2012.
A pesar dunha operación de corazón e un triplo bypass en 1999, Ecclestone mantivo as enerxías para promover os seus propios intereses de negocios. Reduciu a súa participación na SLEC (dona de varias compañías de management de F1) a un 25%, aínda que seguiu retendo o control completo das compañías.
Foi tamén en 1999, queTerry Lovell publicou unha biografía de Ecclestone tituladaBernie's Game: Inside the Formula One World of Bernie Ecclestone (ISBN 1-84358-086-1).
En outubro de2004, Ecclestone estivo envolvido nunha polémica que tivo gran repercusión nos medios, cando non logrou un acordo co entón presidente doBritish Racing Drivers' ClubJackie Stewart, con referencia ao futuro doGran Premio do Reino Unido. Isto ocasionou que a carreira non fose tida en conta no calendario provisional datempada 2005. No entanto, tras un conclave no cal participaron os 10 directores de escuadra da categoría, acordouse unha serie de recortes orzamentarios e a carreira foi reincorporada no calendario. Un contrato asinado o9 de decembro asegurou a continuidade do Gran Premio por cinco anos.
A mediados de novembro de 2004, os tres bancos que conformanSpeed Investments, que ten unha participación do 75% naSLEC, (que á súa vez é a controlante da máxima categoría) iniciaron unha demanda a Ecclestone para lograr un maior control sobre esta actividade deportiva. Tratábase deBayerische Landesbank,J.P. Morgan Chase eLehman Brothers, e a acción levada a cabo xerou rumores de que Ecclestone podería chegar a perder o control que mantivera por máis de 30 anos. O23 de novembro iniciouse unha audiencia de dous días, tras a cal o xuízAndrew Park anunciou que o veredicto se sabería logo dalgunhas semanas. O6 de decembro de2004, Park leu o seu veredicto, que constataba que "no xuízo quedaba claro que a demanda presentada por Speed era correcta e [el] debe, polo tanto, facer as declaracións que solicita."[1][Ligazón morta] Con todo, Ecclestone insistiu que o veredicto -visto case universalmente como un recorte legal do seu control sobre a Fórmula Un- "non significaría nada"[Ligazón morta][Ligazón morta]. Ecclestone fixo saber a súa intención de apelar a decisión xudicial.
Ao día seguinte, na reunión cos xefes de equipo noAeroporto de Heathrow enLondres Ecclestone ofreceu aos equipos un total de £260 000 000 ao longo de tres anos como compensación por apoiar unanimemente o Acordo da Concordia, que expira en 2008[Ligazón morta][Ligazón morta]. Semanas máis tarde,Gerhard Gibkowsky, un membro do Consello de Bayerische Landesbank e o presidente de SLEC, anunciou que os bancos non tiñan ningunha intención de quitar a Ecclestone da súa posición de control[Ligazón morta][Ligazón morta].
Nunha das máis recentes polémicas en que estivo involucrado, Ecclestone viu como 14 de 20 autos negáronse a participar noGran Premio dos Estados Unidos de 2005, que levou a cabo enIndianápolis. As sete escuadras que se negaron a participar, debido a dúbidas sobre a seguridade dos pneumáticosMichelin, solicitaban un cambio nas regras ou ben no trazado do circuíto. A pesar das reunións de último momento sostidas entre Ecclestone,Max Mosley e os directores dos equipos, non se chegou a un acordo e Ecclestone volveuse un dos obxectivos das queixas do público. A pesar de non ser a causa directa do problema, xornalistas e afeccionados culpárono de non tomar control da situación e imposto unha solución, dada a posición de poder en que se atopaba.
O25 de novembro de2005,CVC Capital Partners anunciou que compraría as accións de Ecclestone no Grupo Fórmula Un (25% daSLEC) así como tamén as de Bayerische Landesbank (controlada porSpeed Investments). Desta forma, Alpha Prema quedou co 71.65% da participación no Grupo Fórmula Un. Ecclestone utilizou os ingresos por devandita venda para adquirir unha parte da nova compañía, aínda que a proporción das participacións CVC / Ecclestone aínda se descoñece. O6 de decembro Alpha Prema comprou a participación deJP Morgan en SLEC para aumentar a súa participación no negocio da Fórmula 1 ao 86%, quedando o restante 14% en mans deLehman Brothers.
Ecclestone foi despedido da súa posición como executivo principal deFormula One Group o 23 de xaneiro de 2017, despois da toma de posesión porLiberty Media no 2016.[1]
En1997, Bernie Ecclestone viuse involucrado nun escándalo político, cando transcendeu que doara un millón delibras aoPartido Laborista do Reino Unido. Este feito causou unha forte polémica cando o goberno (daquela en mans dos laboristas) cambiou a súa política para permitir á Fórmula 1 seguir sendo auspiciada polas tabacaleiras. Tempo despois, o Partido Laborista devolveu a doazón.
Segundo alista de millonarios do Sunday Times de2003, Ecclestone era nese ano a terceira persoa máis rica do Reino Unido, cunha fortuna estimada en 2400 millóns de libras esterlinas. Ao ano seguinte, caeu ao oitavo lugar da lista, ao decrecer o seu patrimonio ata os 2343 millóns de libras. A principios de 2004, Ecclestone vendeu a súa residencia de Londres ao magnate doaceiroLakshmi Mittal por 70 millóns de libras (equivalentes a 128 millóns de dólares nese momento), no que constituíu o prezo máis alto xamais pagado por unha casa.
Ecclestone está casado conSlavica Ecclestone (de solteira, Slavica Malić), unha ex modelocroata deArmani, 28 anos máis nova. Ecclestone e a súa muller son pais de dúas nenas, chamadas Tamara e Petra.
 | A Galipedia ten unportal sobre:Fórmula 1 |
