| Batalla de Adua | |
|---|---|
 | |
| Tipo | batalla |
| Localización | Adwa(en) |
| Coordenadas | 14°01′08″N38°58′24″L / 14.018888888889,38.973333333333 |
| [ Wikidata ] | |
Abatalla de Adua (tamén coñecida como Adwa) ocorreu o1 de marzo de1896 entre Abisinia (hoxe máis coñecida comoEtiopía) eItalia preto da cidade abisinia do mesmo nome. Era a batalla culminante da primeira guerra Italo-Abisinia.
África fora divida entre as potencias europeas noséculo XIX, a excepción da república deLiberia e oImperio de Abisinia. Italia, quen se incorporara recentemente á carreira colonial, posuía colonias enEritrea eSomalia, e desexaba aumentar a súa presenza noCorno de África conquistando Abisinia e unindo os seus dous territorios costeiros por terra. Firmou entón oTratado de Uccialli co emperador abisinioMenelik II, que descoñecía que ese tratado convertía o seu país en protectorado italiano. Cando o soubo, rompeuno, tendo agora Italia que invadirAbisinia militarmente para cumprir os seus propósitos.
Iniciouse así unha invasión italiana en toda regra, que a compoñían arredor de 20000 homes. O xeneral italianoBaratieri, propuxo facer o primeiro movemento a noite do29 de febreiro de1896, esperando sorprender os abisinios mentres durmían.
Na batalla o exército italiano abarcou a catro brigadas que sumaban aproximadamente 20000 homes, con cincuenta e seis pezas de artillaría. Compuxeron a brigada dosaskari (infantaría nativa recrutada en Eritrea) baixo o xeneralMatteo Albertone. As tres brigadas restantes eran unidades italianas baixo os xeneraisVittorio Dabormida,Giuseppe Ellena e Baratieri. As catro brigadas italianas avanzaron por separado cara a cidade de Adua por diversos pasos de montaña. O traxecto separounas moito, ademais de poñelas en terreo difícil.
Menelik II e o seu exército (que excedía amplamente en número ós italianos, calculándose os seus efectivos en arredor de 120 000 homes), levantáranse cedo para facer servizos de igrexa. Ó coñecer a noticia do avance italiano, o emperador reuniu os exércitos separados dos seus nobres (Ras Makonnen,Ras Mikael, e oNegusTekle Haymanot de Gojjam) e avanzou cara aos italianos.
A brigada do askari de xeneral Albertone foi a primeira en sufrir a acometida abisinia, preto dun outeiro chamadoEnda Chidane Meret. O askari resistía ben o embate abisinio, en parte grazas ó apoio da artillaría italiana, pero se enfrontaba a un exército moito maior. O combate duraba xa tres horas, ata que Menelik II decidiu enviar a súa reserva de 25 000 soldados deSoa, que esmagou a brigada de Albertone.
A brigada italiana de Dabormida trasladárase ata o lugar do combate en axuda de Albertone, pero non puido alcanzalo a tempo. Lonxe do resto do exército italiano, viuse obrigado a combater os abisinios. Porén, o factor numérico, o valor e a ferocidade dos guerreiros de Soa conduciron á morte do xeneral italiano e á destrución de gran parte dunha nova brigada.
Tras este novo triunfo, as tropas de Menelik II atacaron as dúas brigadas restantes e esmagáronas novamente nomonte Belah. Polo mediodía, os superviventes do exército italiano retirábanse dunha batalla xa perdida.
Os italianos contaron 5 900 baixas, mentres que os abisinios perderon en torno a 10 000 homes. Os prisioneiros italianos foron tan ben tratados como foi posible, pero os 800 askari que capturaron foron interpretados como traidores, e o seu castigo foi a amputación das súas mans dereitas e os seus pés esquerdos.
Como un resultado directo da batalla, Italia firmou oTratado de Addis Abeba, recoñecendo a Abisinia como un Estado independente. A responsabilidade do fracaso caeu en Baratieri, ao que relevaron do seu cargo. A humillación de Italia foi sentida case corenta anos, ata 1935, cando a segunda guerra Italo-Abisinia deu á Italia deMussolini o goberno sobre Abisinia.
 | Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Batalla de Adua |
