O nome da rexión provén do nome da antiga provincia romana deAquitania ou "país das augas". NaIdade Media foi un reino e máis tarde un ducado, cunhas fronteiras considerablemente meirandes que os modernas. A súa capital éBordeos.
Durante a conquista romana daGalia porXulio César, chamouse Aquitania ao territorio ao sur doGarona, habitado por un pobo de xinetes que o propio César cualifica de afín aosiberos. Segundo algunha teorías o topónimo pode derivar da palabra latina para xineta:equites, ou derivan de "aqua" (auga) pola abundancia de balnearios, como por exemploDax (Aquae Tarbellicae).
No ano297Diocleciano dividiu á Galia en 120 cidade repartidas en 17 provincias. A Novempopulania tiña 12 cidades. Ocupada polos visigodos o412 o reiWalia (415-418) fixo recoñecer á Aquitania Secunda polo emperadorFlavio Honorio.
Durante aAlta Idade Media foi o territorio ampliado o que levou o nome de Aquitania, incluíndo a cidade deTolosa. Esta Aquitania foi primeiro entregada aosvisigodos, despois conquistada polosfrancos e finalmente estruturada como Ducado independente. A rexión ao sur doGarona recibía entón o nome deVasconia (de onde procedeGascuña) e permaneceu independente, uníndose logo aoDucado de Aquitania. Finalmente o Ducado de Aquitania e Vasconia acabou cedendo á presión dos francoscarolinxios tras a invasión musulmá.
O nome de Aquitania caeu posteriormente en desuso, sendo substituído por outros comoGascuña, ao sur do Garona, ouGüiena ao norte. Recentemente foi recuperado para denominar unha rexión da República Francesa que abarca parte de Gascuña e todo oPaís Vasco Francés baixo a súa xurisdición.
Aquitania ten unha superficie de 41.400 km2, o que supón o 7,6% da superficie total de todo o estado francés, ocupando o cuarto posto en superficie de entre tódalas rexións de Francia.
Limita ao suroeste polo ríoBidasoa que a separa dePaís Vasco e polomar Cantábrico dende a desembocadura do río Bidasoa até a do ríoAdur , ao oeste poloocéano Atlántico dende a désembocadura do río Adur até o estuario daGarona , zona coñecida popularmente de cara ao turismo como a Costa de Prata (Côte d'Argent). Ao sur, está limitada polosPireneos, que a separan deAragón eNavarra.
Aquitania ten unha Poboación 3 119 778, sendo a sexta rexión máis poboada. Isto xunto a súa grande extensión fai que teña unha densidade de poboación relativamente baixa de 76 hab/km2, o que o fai ocupar o posto número dezaseis nas rexións francesas por densidade.
As cidades máis importantes son (entre paréntese poboación en2006):
O Consello rexional de Aquitania está composto por 85 membros e encárgase de facer e aplicar na rexión as leis feitas e aprobadas polo goberno central deParís. Porén, non ten ningún tipo de poder lexislativo independente nin operatividade propia.
Casa tradicional Vasca noIparralde, ao sur de Aquitania
En2001 oPIB cifrábase en 63,8 miles de millones de euros, sendo un total do 4,4% da riqueza do estado, colocando á rexión no sexto lugar na clasificación francesa.
O sector predominante da rexión é o servizos, que supón un 71,5% do total, seguido pola industria cun 17,1% (por baixo da media francesa do 20,3%), agricultura 5,9% (unha cifra moi alto en comparación co resto do estado, que é do 2,8%) e construción 5,5%.
Segundo un estudo realizado polo INSEE en1999, os falantes de occitano en Aquitania son 160.600, na súa meirande parte nas zonas rurais, sendo unha cuarta parte deles agricultores. Este mundo agrícola e rural segue sendo unha especie de gardián do occitano naDordoña, onde esta lingua está relativamente máis xeneralizada, nasLandas e nosPireneos Atlánticos.
Cómpre destacar que de xeito moi limitado tamén é falado oPoitevin-saintongeais, idioma de Oïl, que se fala no Pays de Gabay, ao norte daGironda, no enclave de Little Gavacherie, e no extremo oeste do Périgord.
A rexión de Bordeos é fogar dos máis prestixiosos produtores deviño do mundo. Tanto os tintos como os brancos se elaboran aquí. Existen ao redor de 14.000 produtores de viño, 117.514ha de viñedos, 400 comerciantes e un volume de negocio de 14,500 millóns de euros.
A Academia de Viño de Bordeuos foi fundada en1948 pola iniciativa dun grupo de personalidades vinculadas ao negocio da viticultura bordelesa. Componse de corenta académicos entre os cales contan prioritariamente os propietarios das vendimas máis prestixiosas da rexión e tamén dous Académicos franceses, escritores, artistas, científicos e universitarios. Componse tamén de membros asociados que agrupan ao redor de cento dez castelos que producen o máis alto grao de calidade, así como comerciantes e axentes que son a súa prolongación.
A rexión vinícola de Bordeos está dividida en dúas subrexións, incluídas Saint Émilion, Pomerol, Médoc e Graves. Os cinco viños tintospremier cru (catro dende Médoc e unha, Château Haut-Brion, dende Graves), instituídos polaClasificación oficial de vinos de Bordeos de 1855 están entre os máis buscados e caros do mundo:Château Lafite Rothschild,Château Margaux,Château Latour,Château Haut-Brion eChâteau Mouton Rothschild.
↑Goretti Sanmartín Rei et al. Servizo de Normalización Lingüística, Universidade da Coruña, ed.Criterios para o uso da lingua(PDF). p. 124.ISBN84-9749-199-8. Arquivado dendeo orixinal(PDF) o 26 de setembro de 2013. Consultado o 14 de abril de 2014.
.svg)
.svg)
.svg)
