Anik
Instancia de serie de naves espaciais
Subclase de satélite de comunicacións
Epónimo Inuit
Localización
País Canadá
Wikidata C:Commons

Anik (irmanciño, eninuktitut) é unha familia desatélites de comunicaciónsxeoestacionarios propiedade deTelesat Canada e que proporcionan servizos detelevisión paraCanadá.

Anik A foi a primeira serie de satélites de comunicacións xeoestacionarios do mundo^[4] e proporcionáronlle áCBC a capacidade de chegar ó norte canadense por primeira vez. Cada un dos satélites levaba docetranspondedores enbanda C e polo tanto tiña capacidade para doce canais de televisión en cor.

Anik B levaba tamén 12 transpondedores en banda C, como os Anik A, pero levaba ademais seis transpondedores enbanda Ku.

Foi lanzado o 15 de decembro de 1978 e foi o sucesor dos Anik A e do satélite experimental de comunicaciónsCTS, tamén coñecido como Hermes.

A maior parte dos transpondedores estaban adicados a retransmisións da CBC. O operadorCNCP Telecommunications^[5] tamén usou o Anik B como retransmisor para os seus servizos. O periódicoGlobe and Mail usou o Anik B para retransmitir copias de impresión a diferentes imprentas ó longo do Canadá.^[6]

Os satélites da serie Anik C tiñan tres veces máis potencia que os da serie A. Levaban dezaseis transpondedores en banda Ku. Anik C-2 foi usado para distribuír as primeiras redes de televisión por pago do Canadá.

Os dous satélites Anik da serie D, con transpondedores en banda C, foron lanzados en 1982 e 1984. Estaban baseados no deseño Hughes 376. Anik D1 levaba o paquete CANCOM para retransmitir sinais de televisión para o seu uso por compañías de cable.

Anike E1 e E2 foron lanzados a principios da década dos anos 1990 para substituír os Anik D1 e D2. Xa non tiñan a forma cilíndrica dos Anik da serie D.

Anik E2 tivo problemas durante o despregue da súa antena de banda C, que foi despregada con éxito tras varias manobras.^[7]

O xoves 20 de xaneiro de 1994, Anik E1 e E2 tiveron problemas debido á actividade solar. E1 fallou primeiro, deixando sen televisión por satélite ao Canadá. Unhas horas máis tarde, Telesat conseguiu recuperar o satélite. E2 fallou posteriormente debido a un problema coxiroscopio, que causou unha perda do apuntado do sinal do satélite. O problema exacto estivo na circuitería relacionada covolante de inercia.^[8] E2 non puido ser recuperado durante cinco meses, co que E1 asumiu o seu servizo e os usuarios tiveron que mover as súas antenas para apuntar a este satélite. E2 foi recuperado finalmente mediante o uso de estacións de terra especiais en cada extremo do país que controlaban a posición do satélite e usando os propulsores do satélite para axustar o apuntado e a posición. Esta técnica acortou a vida do satélite, xa que o consumo de propelente previsto orixinalmente era moito menor que o que finalmente se necesitou debido á avaría.

A serie F é a máis moderna ata o momento de tódolos Anik. Anik F1 foi lanzado o 21 de novembro de 2000 mediante un fogueteAriane 4 desde oCentro Espacial de Kourou, enKourou. No momento do seu lanzamento foi o satélite de comunicacións máis potente e levaba un sistema depropulsión iónica alimentado porxenon.

• Canadian Broadcasting Corporation

• Satélites artificiais