.jpg)
Anatema é acondena ouexcomuñón formal, pola cal o acusado é consideradoherexe e apartado da Igrexa.[1] Estes significados veñen doNovo Testamento,[2] onde un anatema era unha persoa ou cousa maldita ou condenada porDeus.[3] NoAntigo Testamento, un anatema era algo ou alguén dedicado a Deus comosacrificio,[4] oumaldito e separado de Deus por mor dopecado.[5] Estes representan dous tipos de separación, un para a devoción, o outro para a destrución.
Por extensión, este termo tamén é usado na actualidade para condenar o comportamento de alguén, sen ser por motivos relixiosos.
Anatema deriva dogrego antigo : ἀνάθεμα ,[6] anáthema , que significa "unha ofrenda" ou "calquera cousa dedicada",[7] deriva en si do verbo ἀνατίθημι ,anatíthēmi , que significa "ofrecer". NoAntigo Testamento, חֵרֶם (chērem ) referíase tanto aos obxectosconsagrados ao uso divino como aos dedicados á destrución en nome do Señor, como os inimigos e as súas armas durante asguerras relixiosas. Dado que as armas do inimigo eran consideradasprofanas, o significado converteuse en "calquera cousa dedicada ao mal" ou "unha maldición".
