Foi o primeiro líder xermánico en tomar a cidade de Roma, no famososaqueo de Roma en410.[4] O saqueo foi resultado do fracaso das negociacións entre Alarico e o Imperio na tentativa de obter un posto de mando para si mesmo no exército romano.
Alarico I, reprodución fotográfica de 1894 dunha pintura deLudwig Thiersch.
Noséculo IV era común que oImperio Romano utilizase dosbárbaros como tropas auxiliares, nas súas campañas militares. Estas tropas oriúndas de pobosfoederati, sometidas ao mando dos xenerais romanos. Alarico era un líder dun grupo de soldados e serviu baixo o emperadorTeodosio I o Grande até a morte deste en 395.
O Imperio entón foi dividido entre os sucesores de Teodosio: o Imperio Romano do Oriente conArcadio, e o Imperio Romano do Occidente conHonorio. Non tendo atendido seu desexo dun posto no exército romano, Alarico rebelouse e promoveu tres cercos a Roma, o último dos cales culminou co saqueo os días 25, 26 e 27 de agosto de 410.[5] Nunha posición de forza, Alarico continuou a súa marcha cara ao sur co fin de pasar a África, pero faleceu en Cosenza de forma repentina.
Segundo unha lenda aparecida tres séculos máis tarde, enterraríase baixo a cama do río Busento, en Cosenza,Calabria: desvíase o río e cávase a súa tumba, entérrase o seu corpo cun importante tesouro, matan aos escravos que cavaran a tumba enterrándoos con el para gardar o segredo, o río logo recobre o seu curso.
Enterramento de Alarico I.
Aínda que se fala del como o primeiro dos reis visigodos, foi máis ben un caudillo militar e nunca chegou a pisar a Península Ibérica. A liña de reis godos empeza propiamente co seu sucesor, primo e cuñado,Ataúlfo, que, casado conGala Placidia en 414, atopou a morte na cidade deBarcino en 415. Con todo, o certo é que aínda que o Reino visigodo de Tolosa como estado federado de Roma (418-476) estaba asentado na Aquitania secunda, polo que a súa política e intervencións militares quedaban lonxe de Hispania, as intervencións deTeodorico I o Grande (418-453) en Hispania van ser numerosas, xa sexa como pobo federado de Roma ou por iniciativa propia. A pesar de todo, só tras a derrota visigoda na batalla de Vouillé e o período chamadointerregnum visigodo (507-549), terá lugar o nacemento do Reino visigodo de Toledo, onde seu pobo estabeleceuse após súa morte.
Maier, Franz Georg (1986).Las transfomaciones del mundo mediterráneo. Siglos III-VIII(encastelán). México: Siglo XXI.ISBN968-23-0887-9.
Harder, Kelsie B. (1986).Names and their varieties: a collection of essays in onomastics(eninglés). Lanham, MA: University Press of America.ISBN9780819152329.
Settipani, Christian; Kerrebrouck, Patrick van (1993).La préhistoire des Capétiens: 481-987 (Vol. 1 : Mérovingiens, Carolingiens et Robertiens)(enfrancés). Villeneuve d'Ascq: P. Van Kerrebrouck.ISBN9782950150936.
