Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


Saltar ao contido
Wikipediaa Wikipedia en galego
Procura

Ácido úrico

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Ácido úrico

Cristais de urato vistos con luz polarizada

7,9-Dihidro-1H-purina-2,6,8(3H)-triona

Outros nomes

2,6,8-Trioxipurina; 2,6,8-Trihidroxipurina; 2,6,8-Trioxopurina; 1H-Purina-2,6,8-triol

Identificadores
Número CAS69-93-2
PubChem1175
ChemSpider1142
UNII268B43MJ25
Número CE200-720-7
DrugBankDB01696
KEGGC00366
MeSHUric+Acid
ChEBICHEBI:27226
ChEMBLCHEMBL792
Referencia Beilstein156158
3DMetB00094
Imaxes 3DJmolImage 1
Image 2
  • OC1Nc2nc(=O)nc2C(=O)N1


    OC1NC2=NC(=O)N=C2C(=O)N1

  • InChI=1S/C5H4N4O3/c10-3-1-2(7-4(11)6-1)8-5(12)9-3/h5,12H,(H,9,10)(H,7,8,11)
    Key: DZGSAURIFGGOJK-UHFFFAOYSA-N


    InChI=1/C5H4N4O3/c10-3-1-2(7-4(11)6-1)8-5(12)9-3/h(H4,6,7,8,9,10,11,12)/f/h6-9H
    Key: LEHOTFFKMJEONL-UHFFFAOYAN

Propiedades
Fórmula molecularC5H4N4O3
Masa molar168,11 g mol−1
AspectoCristais brancos
Punto de fusión300 °C; 572 °F; 573 K
Solubilidade enauga60 mg dm−3 (a 20 °C)
log P-1.107
Acidez (pKa)5,6
Basicidade (pKb)8,4
Termoquímica
Entalpía estándar
de formación
ΔfHo298
-619,69–617,93 kJ mol−1
Entalpía estándar
de combustión
ΔcHo298
-1,9212–1,91956 MJ mol−1
Entropía molar
estándar
So298
173,2 J K−1 mol−1
Capacidade calorífica,C166,15 J K−1 mol−1 (a 24,0 °C)

Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa.
Ácido úrico na forma tautomérica ceto.
Ácido úrico na forma tautoméricaenol.

Oácido úrico é unha substancia química orgánica cíclica de orixe natural a carácter fortemente ácido do grupo daspurinas, formado por un anel depirimidina e outro deimidazol, con fórmula C5H4N4O3. Fórmase como subproduto dometabolismo das purinas. Os seus sales chámanse uratos. O seu exceso en sangue pode orixinargota[1] oucálculos renais.

O home e os primates eliminan nos ouriños ácido úrico (pero o residuo nitroxenado principal é a urea), xa que carecen do encimauricase que o transforma en alantoína, presente noutros mamíferos. Os réptiles e aves eliminan ácido úrico como residuo nitroxenado principal.

Foi descuberto en1773 porCarl Wilhelm Scheele eTorbern Bergman nosouriños e nos cálculos devexiga. Hoxe o ácido úrico pode sintetizarse a partir dahipoxantina por medio do encimaxantina oxidase.

Bioquímica

[editar |editar a fonte]

O ácido úrico é un ácido diprótico con pKa1=5,4 e pKa2=10,3.[2] ApH moi básicos forma un ión urato con dúas cargas negativas, pero a pH fisiolóxico o urato só ten unha carga. Estudos de difracción de raios X de cristais de urato demostraron que cando está ionizado desprotónase nos nitróxenos das posicións 1 e 3 (grupos NH) e non nos hidroxilos[3].

A solubilidade do ácido úrico en auga é baixa, o que facilita a súa precipitación, como sucede na gota e na formación de cálculos[4][5][6].

Patoloxía

[editar |editar a fonte]

No corpo humano o ácido úrico fórmase no metabolismo degradativo das purinas, e en condicións fisiolóxicas é eliminado nosriles polosouriños. Cando existe unha concentración elevada de ácido úrico en sangue fálase de hiperuricemia. No plasma humano considérase normal unha concentración entre 3.6 mg/dL (~214 µmol/L) e 8.3 mg/dL (~494 µmol/L)[7] segundo aAmerican Medical Association.[8] A concentracións sanguíneas de polo menos 0,1 g/l pode precipitar e acumularse nasarticulacións e notecido conectivo, causando a patoloxia coñecida comogota[9]. Asíndrome de Lesch-Nyhan tamén está asociada con altos niveis séricos de ácido úrico[10].

Os seus niveis nos ouriños poden aumentar en caso de que se incremente o metabolismo das purinas, come sucede nadistrofia muscular, ou en condicións de elevadalise celular como en procesostumorais ou despois dunhaquimioterapia.

Nos últimos anos descubríronse datos contrapostos sobre os beneficios e prexuízos do ácido úrico. En doses fisiolóxicas normais pode funcionar como antioxidante contra os radicais hidroxilo ou operoxi-nitrito producido nas inflamacións. Pero con concentracións cronicamente elevadas, pode desencadear un estado preinflamatorio noendotelio vascular, hipertensión e insulino-resistencia, que é unha complicación común endiabéticos[11] . Nos diabéticos o consumo defrutosa eleva os niveis de ácido úrico máis rapidamente ca aglicosa ousacarosa.

Notas

[editar |editar a fonte]
  1. Heinig M, Johnson RJ (2006)."Role of uric acid in hypertension, renal disease, and metabolic syndrome".Cleveland Clinic Journal of Medicine73 (12): 1059–64.PMID 17190309.doi:10.3949/ccjm.73.12.1059. 
  2. Uric Acid, Francis H. McCrudden
  3. European Powder Diffraction Conference, EPDIC-9
  4. C.R.C. 62nd Ed.
  5. MERK Index, Ninth Ed.
  6. Uric Acid, Francis H. McCrudden, p. 58
  7. "SI Units for Clinical Data". Arquivado dendeo orixinal o 28 de outubro de 2013. Consultado o 02 de xullo de 2011. 
  8. AMA Manual of Style Web site. Units of measure conversion table.http://www.amamanualofstyle.com/oso/public/jama/si_conversion_table.htmlArquivado 07 de xullo de 2011 enWayback Machine.
  9. Tausche AK, Unger S, Richter K; et al. (2006). "Hyperurikämie und Gicht" [Hyperuricemia and gout: diagnosis and therapy].Der Internist(en German)47 (5): 509–20; quiz 521.PMID 16586130.doi:10.1007/s00108-006-1578-y. 
  10. Luo YC, Do JS, Liu CC (2006). "An amperometric uric acid biosensor based on modified Ir-C electrode".Biosensors & Bioelectronics22 (4): 482–8.PMID 16908130.doi:10.1016/j.bios.2006.07.013. 
  11. Cappuccio FP, Strazzullo P, Farinaro E, Trevisan M (1993)."Uric acid metabolism and tubular sodium handling. Results from a population-based study".JAMA270 (3): 354–9.PMID 8315780.doi:10.1001/jama.270.3.354. 

Véxase tamén

[editar |editar a fonte]

Bibliografía

[editar |editar a fonte]
  • Onyesom I. Synergistic effect of alcohol & fructose administration on blood urate & biochemical indices of insulin resistance in albino rabbits. Indian J Med Res. 2006 Dec;124(6):715-17.
  • Heinig M, Johnson RJ. Role of uric acid in hypertension, renal disease, and metabolic syndrome. Cleve Clin J Med. 2006 Dec;73(12):1059-64.
  • Nakagawa T, Tuttle KR, Short RA, Johnson RJ. Hypothesis: fructose-induced hyperuricemia as a causal mechanism for the epidemic of the metabolic syndrome. Nat Clin Pract Nephrol. 2005; 1(2):80-86. Review.
  • Nakagawa T et al. A causal role for uric acid in fructose-induced metabolic syndrome. Am J Physiol Renal Physiol. 2006 Mar; 290(3):F625-31.
  • Gullu H et al. Elevated serum uric acid levels impair coronary microvascular function in patients with idiopathic dilated cardiomyopathy. Eur J Heart Fail. 2007 May; 9(5):466-68.
  • Strazzullo P, Puig JG. Uric acid and oxidative stress: relative impact on cardiovascular risk? Nutr Metab Cardiovasc Dis. 2007 Jul; 17(6):409-14.
  • George J et al. High-dose allopurinol improves endothelial function by profoundly reducing vascular oxidative stress and not by lowering uric acid. Circulation. 2006; 114(23):2508-16.
  • Kawamoto R et al. Relationship between serum uric acid concentration, metabolic syndrome and carotid atherosclerosis. Intern Med. 2006; 45(9):605-14.
Control de autoridades
Identificadores
Obtido de «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ácido_úrico&oldid=6902342»
Categorías:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp