Baphápa ar anEaglais Chaitliceach Rómhánach éGréagóir XVI idir 1831 agus 1846. Ba mhanach Ceamaldóilíseach é, bráinse dian denOrd Beinidicteach. Bhí cáil air mar choimeádach agus traidisiúineóir nuair a bhí an Eoraip ag dul i dtreo bhliain na réabhlóíde.
Rugadh Bartolomeo Alberto Cappellari sa bhliain 1765 i mBelluna san Iodáil. Chuaigh sé san Ord Ceamaldóilíseach ina óige, ach tháinig aird ar a chumas mar dhiagaire agus mar theangeolaí. Ba eisean ar cheann de na cosantóirí is mó den Pápa tar éis do Napoleon na Stáit Pápúil a ghabhadh. Tar éis teacht ar aisPius VII don Róimh in 1814, fuair an tAthair Cappellari post i seirbhís na hEaglaise sa Róimh. Rinneadh anPápa Leo XII cairdinéal dó in 1825. Nuair a thoghadh é mar Phápa in 1831, ní raibh sé ina easpag - ba é an sagart deireanach nár easpag é a thoghadh ina Phápa.
Bhí an Pápa Greagóir coiscrithe ina easpag, a cur tús le pápaireacht fíor-choimeádach. Bhí liobrálaigh ag teacht chun cinn ar fud na hEorpa agus bhí fuinneamh sna gluaiseachtaí náisiúnta nua. Bhí Greagóir i gcoinne dul chun cinn teicneolaíochta ar nós soilsiú gáis agus na hiarann-róid. Ó thaobh conspóid diaga, chuir sé tosach leis an frith-gníomhú ultramointéanach i gcoinne na Gailiceánaigh, Caitlicigh a sheas ar son saoirse na n-eaglaisí náisiúnta i gcoinne lár-riaradh na heaglaise sa Róimh. I dtosach a réim, bhí liobráiligh sa bhFrainc, ar nós an tAthair Felicité de Lammenais, ar son polasaithe Greagóir i gcoinne na Gailiceánaigh coimeádach i measc cliarlathas na Fraince, ach de réir a chéile, ba léir go raibh Greagóir sa champa caomhach.
Ó thaobh polaitíocht saolta de, cuireadh tús leis an bhfeachtas aontaithe Iodálach. Tháinig na Poblachtaigh radacacha i gcoinne polasaithe an Phápa agus bhí foréigean ann. Bhí an Pápa láidir ina choinne, ach cailleadh riaradh na Stáit Pápúil dá réir, cé go raibh an-chuid gníomhaíochta ar siúl sa Róimh ag an am.
