Der binne sa'n soad soarten en ôfmjittings oan trommels; it is gewoanwei net te dwaan dy allegear te besprekken. Dêrom wurdt hjirûnder fan 'standerts' útgien.
Trommels komme yn ferskate djipte- en omtrekmjitten foar. Elke kombinaasje fan djipte en omtrek smyt in oare klank op. Dêrby jilde de regels 'wat djipper in trommel, wat leger de klank' en 'wat grutter de omtrek fan in tromme, wat heger de klank'. It materiaal fan in trommel is essinsjeel foar de úteinlike klankkleur. Sa klinkt hout as regel waarmer en foller as metaal, fiberglês of keunststof. Hout is it meast foarkommend materiaal dêr't trommels fan makke wurde.It soarte hout, de dikte fan it hout en de ôfwurking fan it hout; alles meiïnoar meitsje se it karakter fan de klank út. Dat jildt ek foar it materiaal fan it fel. It soarte fel (natuerlik of keunststof), de dikte fan it fel en de bespanning fan it fel; it beynfloedet allegear it úteinlike lûd fan de trommel.Utgeande fan in moderne trommel, dan bestiet dy standert út de neikommende komponinten:
De tsjettel; it meast yn it each springend stik fan in trommel.
It slachfel; it membraan dêr't op slein wurdt.
As oanwêzich it resonânsjefel; it ûnderfel dat de produsearre lûdstrillings fan it slachfel 'fersterket' en kwa klank 'ynkleuret'.
De spanringen; de metalen of houten ringen dêr't de fellen mei oanspand wurde.
De spanbouten; de metalen skroeven dy't yn de spanklauwen draaide wurde om it fel te spannen.
Noat: Eartiids waarden fellen fan trommels mei in tou spand. Dat seagen jo bygelyks werom by intapan (in Turkske grutte trom). By in 'lytse trom', 'konserttrom', 'snare-trom' of 'paradetrom' fine wy as ekstra de folgjende ûnderdielen:
De snaarmatte: in searje metalen triedden dy't op in beskate wize bûgd binne en oan wjerskanten byinoar holden wurde.
It snaremeganyk; in meganisme op de tsjettel fan de trommel, dêr't de snaarmatte mei op it resonânsjefel drukt wurde kin (it 'skerp' spyljen) of krekt fan it resonânsjefel ôf helle wurde kin (it 'dof' spyljen)
Der binne krekt likefolle stokken as dat der soarten trommels binne. Sa binne der stikken fan hout, plestik en sels fan metaal. De meast foarkommende stokken ha in lyts útein; de saneamde 'tip'. Dy kin fan hout, plestik of fan metaal wêze. Der binne ek stokken dy't op de ein in bol hawwe. Dy 'knotsen' binne fan filt of fan lear makke. Dêrneist binne der spesjale stokken lykas 'kwastkes', dy't yn dejazz in soad brûkt wurde.Elke stôk jout in oar lûd. It materiaal fan de stôk, de swierte en foarm fan de stôk; allegear meiïnoar soargje se foar de klankkleur fan it úteinlike lûd.
Oerslachtrom (ek asgrutte trom bekend); in slanke trom mei in grutte omtrek (spesjaal foar drumbands en wurdt meast op it boarst of it liif droegen)
Orkesttrom (ek asgrutte trom bekend); in dikke trom mei in grutte omtrek (spesjaal foar fanfare's, wurdt meast op it boarst of liif droegen en komt mei en sûnder bekkens foar)
GrutteOrkesttrom; in gruttere útfiering fan de earder neamde orkesttrom (spesjaal foar orkesten, stiet altyd op in standert en komt nea mei bekkens foar)
Tom; heal-djippe oant djippe trommel sûnder snaarmatte (spesjaal foar in drumstel en komt ek sûnder resonânsjefel foar).
Bass drum; djippe trommel mei in grutte omtrek (spesjaal foar in drumstel en komt ek sûnder resonânsjefel foar).
Floortrom; in djippe trommel sûnder snaarmatte (spesjaal foar in drumstel en komt ek sûnder resonânsjefel foar).
Pauk; in houten of koperen tsjettelfoarmige trommel (foaral brûkt yn orkesten).
Perkusje-ynstruminten hoege gjin trommels te wêzen. Tink oan inguiro (rasp),maracas (yn de folksmûle sambaballen) of oanskelringen (in searje lytse beltsjes). Dit soart perkusje-ynstruminten hearre by deidiofoanen (slachwurkynstruminten sûnder in slachfel). Hjirûnder giet it lykwols om de perkusje-ynstruminten dy't wól ûnder de membranofoanen falle.
Detamboeryn is inbeatring mei in slachfel. De tamboeryn falt ûnder de saneamde 'listtrommels'. Skaaimerken fan de listtrommel binne:
dat de trommel ien slachfel hat en gjin resonânsjefel
dat de diameter fan it fel grutter is as de djipte fan de tsjettel
In oare bekende listtrommel is debodhran; in Ierske hântrommel. Wat ûnbekendere listtrommels binne de Marrokkaanskebendir, de Perzyskedaf, de Arabyskeriq, de Azerbeidzjaanskeghaval, de Súd-Yndiaaskekanjira, de Grykskedefi en de Braziliaansketamborim.
Alderwetske membranofoanen binne bygelyks defoekepot ofrommelpot. Yn Brazilië is in soartgelikens ynstrumint lykwols noch hieltyd net fuort te tinken. Dêr wurdt dit spesifike ynstrumintquica neamd. Ditsoarte trommels besteane út in tsjetteltsje mei in fel oan de boppekant. Midden yn dat fel sit in stokje dat yn de tsjettel rint.Troch mei tomme en wiisfinger -mei de krekte druk en faasje- oer dat stokje te bewegen, wurdt it autentike foekepot-lûd makke.
