It gebiet dêr't Syrje diel fan útmakket leit yn de saneamdeFruchtbere Healmoanne en waard al yn de Aldheid bewenne troch ferskate âlde beskavings lykasMary,Ebla,Ugarit,Amoriten,Hettiten,Babyloanjers en oaren.
Om-ende-by550 f.Kr. kaam it oan dePerzen ta en yn332 f.Kr. oanAleksander de Grutte en syn opfolgers, deSeleusiden. Dêrnei in provinsje fan deRomeinen en harren opfolgers deByzantinen.
Yn de 7e iuw (635) ferovere deArabieren it lân en waard it efterinoar bestjoerd troch deislamityske dynastyen fan deOmajaden, deAbbasiden, de TurkskeSeltsjoeken, de ta de islam bekeardeMongoalen, de EgyptyskeMammelukken en lang om let deOttomanen. Allinnich yn it tiidrek fan de krústochten wienen der in skoftsjekristlike foarstedommen fêstige.
Nei deEarste Wrâldkriich waard oer gebiet inFrânsk protektoraat fêstige, dat oant-en-mei1946 yn stân bleau.[2] Sûnt dy tiid krige it selsstannigens. Yn1956 ûntstie deFAR dêr't Syrje har tegearre meiEgypte by oanslute. Dizze gearwurking soe lykwols net lang stân hâlde. In militêre kûp yn1961 makke in ein oan de FAR en Syrje gong op har sels.
Yn1963 kaam de links-nasjonalistyskeBa'ath-partij, fia in nije steatsgreep oan de macht dy't ferskate nasjonalisearrings trochfierden. Tidens deJuny-Oarloch fan1967 besetIsrael deGolan Heechflakte. De lieder fan de Ba'ath-partijHafiz al-Assas luts yn1970 alle macht nei him ta. Hy waard presidint foar it libben. Nei syn dea yn2000 waard by opfolge troch syn soanBashar al-Assad.