| Slochteren | ||
 | ||
| Fraeylemaboarch | ||
| Emblemen | ||
  | ||
| Bestjoer | ||
| Lân |  Nederlân | |
| Provinsje |  Grinslân | |
| Gemeente |  Midden-Grinslân | |
| Sifers | ||
| Ynwennertal | 2.120(2020)[1] | |
| Oar | ||
| Ferkearsieren | N387 | |
| Postkoade | 9620 - 9621 | |
| Tiidsône | UTC +1 | |
| Simmertiid | UTC +2 | |
| Koördinaten | 53° 13' NB, 6° 48' EL | |
| Offisjele webside | ||
| http://www.slochteren.nl/ | ||
| Kaart | ||
  | ||
Dizze side giet oerit doarp Slochteren. Foar de eardere gemeente, sjoch:Slochteren (gemeente).Slochteren (Grinslannersk:Slochter) is in plak yn de gemeenteMidden-Grinslân. Oant 1 jannewaris 2018 wie it it haadplak fan de oant dy tiid selsstannige gemeenteSlochteren. Slochteren is ien fan de doarpen fan de Wâldstreek (Woldstreek) ofDuerswâld (Duurswold), in namme dy't ferwiist nei de eardere feanbosken. It is in streekdoarp op in âlde, lange sânrêch troch it feangebiet, dêr't ek de doarpenHellum,Kolham,Scharmer enSchildwolde op lizze. Slochteren is inbeskerme doarpsgesicht.
Under Slochteren falle de buorskippenDenemarken enSchaaphok.
Slochteren stiet ek bekend fanwegen it grutte gasfjild, dêr't Nederlân jierrenlang ekonomysk fan profitearre hat.
Slochteren úntstie troch it oanmeitsjen fan it heechfean oan de kant fan it rivierke de Slochter Ae, de bopperin fan deFivel. It doarp datearret nei alle gedachten út de 9e of 10e iuw. It wurdt yn it twadde fearn fan de 11e ieu foar it earst as 'Slohtoron' neamd. De namme stamt fan itAldfryske Slohtre, itjinge sompich lân betsjut. It wurd slōhtere ('modderich plak') is ek bekend yn itAldingelsk. YnNoard-Hollân waarden ek in pear feanrivierkes as Slochter oantsjut. Troch't de kavels om de tsjerke rjochte binne opThesinge, wurdt oannommen dat de earste bewenners bannen hiene mei dat doarp.
De bewenners ferhûzen al gau nei de hegere sânrêch, dêr't it hjoeddeiske Slochteren op leit. Der lizze trije linten fan bebouwing efter inoar. It âldst is nei alle gedachten it buorskipDenemarken. Faaks bestie der boppedat noch in âlder lint by de Slochter Ae.
De tsjerke fan Slochteren is nei alle gedachten de âldste fan súdlik Duerswâld en tsjinne foarhinne ek as sintrum foar de rjochtspraak yn de krite. De parochys fan Kolham en Scharmer binne dêrút weikommen.
Yn de 18e en 19e iuw sette de tiid fan it ferfeantsjen útein. Eastlik fan it doarp binne noch depetgatten te finen, dy't yn de 19e iuw ûntstiene. Tsjintwurdich leit dêr ít beskerme natoergebiet 'De Baggerputten'. De keten fan de feanarbeiders stiene yn dy tiid ynFroombosch en de turf waard mei weinen neiSappemeer brocht en fan dêr wei neiGrins. Ek it Slochterdjip, dat yn 1659 groeven waard troch Osebrandt Johan Rengers, hear fan Slochteren, waard brûkt foar it ôffieren fan de turf.
Yn 1811 waard it gebiet yn trije gemeentes ferdield:Harkstede, Slochteren enSiddebuorren. Se krigen elts in eigen 'maire' (boargemaster). In 1821 waard Harkstede wer by Slochteren yndield en Siddebuorren folge yn 1826. Sûnt dy tiid foarmen de doarpen wer ien gemeente. Mei it ferhurdzjen fan de diken waard de streek iepene. Yn Slochteren begûn dat mei de oanlis fan in grintdyk neiNoardbroek. Yn 1929 krige Slochteren ek oansluting op it spoar. It stasjonsgebou is noch jimmeroan oanwêzich, mar it spoar ferfoel yn 1941.
| Boarnen, noaten en/as referinsjes: | ||
|
