Morricone wie al mei seis jier úteinset mei it komponearjen fan syn earste muzykstikken, en hie dêr in natuerliktalint foar. Syn earste profesjonele stik makke er yn1946; dat wieIl Mattino ("De Moarn"), in klassyk muzykstik foarstim enpiano. Yn 'e jierren dy't dêrop folgen, hold er oan mei it skriuwen fan sokke stikken foar stim en piano, mar teffens sette er útein mei it komponearjen fan muzyk foarteäterproduksjes. Yn1953 waard him trochGorni Kramer enLelio Luttazzi frege om inarranzjemint te skriuwen foarmedleys yn 'eAmerikaanske styl foar in rigeradioprogramma's. Morricone draaide dêr syn hân net foar om en gie ûnderwilens ek troch mei it komponearjen fan klassike muzyk, wêrmei't er in fleksibiliteit as komponist sjen liet dy't de measten fan synkollega's net hiene. Fan1964 oant de opheffing yn1980 makke Morricone diel út fan 'eGruppo di Improvvisazione di Nuova Consonanza (GINC), in groep Italjaanske komponisten dy'tavant-garde-ymprovisaasjes makken, opfierden en ek opgrammofoanplaat útbrochten.
In protte fan Morricone syn wurken foarorkesten enkeamerorkesten datearje út 'e perioade tusken1954 en1959, lykasMusica per Archi e Pianoforte (1954),Sestetto per Flauto, Oboe, Fagotto, Violino, Viola e Violoncello (1955),Trio per Clarinetto, Corno e Violoncello (1956),Quattro Pezzi per Chitarra (1957), enConcerto per Orchestra (1957). Yn deselde tiid krige Morricone yn beskate fermiddens yn Itaalje bekendheid fanwegen syn muzyk foarharkspullen op 'eradio. Dêrtroch rekke er ek by detillefyzje belutsen. Sa arranzjearre er fan1956 ôfjazz- enpopmuzyk foar de ItaljaanskesteatsomropRAI. Yn1958 kaam er dêr yn 'e tsjinst, mar naam al op syn earstewurkdeiûntslach doe't him oansein waard dat it útstjoeren fan muzyk dy't trochwurknimmers komponearre wie, troch it bedriuwsreglemint ferbean waard.
Morricone syn grutte trochbraak kaam yn1964, doe't er foar it earst gearwurke mei de Italjaanske regisseurSergio Leone foar despagettywesternA Fistful of Dollars, mei yn 'ehaadrolClint Eastwood. Dat wie it earste diel fan in trijelûk dat letter mei weromwurkjende krêft deDollars Trilogy neamd is. It twadde diel,For a Few Dollars More, kaam yn1965 út, mar it wie it trêde diel,The Good, the Bad and the Ugly, dat Morricone as filmkomponist wrâldferneamd makke. Fral de weromkearendemeldijThe Ecstasy of Gold waard tige by tige bekend. De soundtrack fanThe Good, the Bad and the Ugly wurdt no beskôge as fan reuseftige ynfloed op 'e fierdere ûntwikkeling fan 'e ynternasjonale filmmuzyk. Yn1968 hie Morricone op 'e nij grut súkses mei syn muzyk foar in film fan Leone, te witten:Once Upon a Time in the West, mei ûnder oaren it nûmerMan with a Harmonica. Fan it soundtrackalbum fan dy film waarden wrâldwiid mear as tsien miljoen eksimplaren ferkocht en de muzyk wurdt sjoen as fan hast like grutte ynfloed as de sountrack fanThe Good, the Bad and the Ugly.
Morricone syn filmmuzyk waard yngeand werbrûkt foar oare films en fral foartillefyzjesearjes, lykas foar deDútskeKrimisearjeDerrick (1989), en yn 'e Feriene Steaten foar derjochtbankdramasearjeAlly McBeal (2001), detekenfilmsearjeThe Simpsons (2002) en demisdiesearjeThe Sopranos (2001-2002). Fral de Amerikaanske regisseurQuentin Tarantino liende Morricone syn muzyk geregeldwei foar syn films, lykas it gefal wie byKill Bill: Volume 1 (2003),Kill Bill: Volume 2 (2004),Inglourious Bastards (2009) enDjango Unchained (2012). Yn2014 sei Morricone nei't it skynt dat er "nea wer" mei Tarantino gearwurkje woe, al is oer dat sitaat letter wat kontroverse ûntstien. Hoe dan ek, hy skreau yn2015 in orizjinele soundtrack foar Tarantino syn filmThe Hateful Eight.
By deGolden Globes waard Morricone acht kear nominearre yn 'ekategory bêste orizjinele filmmuzyk, wêrûnder yn1985 foarOnce Upon a Time in America fanSergio Leone, yn1988 foarThe Untouchables, yn1990 foarCasualties of War fan Brian De Palma, yn1992 foarBugsy, en yn2001 foarMalèna. Hy wûn de priis trije kear: yn1987 foarThe Mission, yn2000 foarLa Leggenda del Pianista sull'Oceano fan Giuseppe Tornatore, en yn2016 foarThe Hateful Eight fan Quentin Tarantino. Morricone waard fierders yn1982 tegearre meiCarol Connors nominearre foar de Golden Globe foar bêste orizjineleliet foarIt's Wrong for Me to Love You yn 'e filmButterfly fan regisseurMatt Climber.
Morricone waard ek fiif kear nominearre foar de priis foar bêste orizjinele filmmuzyk by deGrammy Awards, wêrûnder yn1995 foarWolf fanMike Nichols, yn1997 foarL'Uomo delle Stelle fan Giuseppe Tornatori, yn1999 foarBulworth fanWarren Beatty, en yn2017 foarThe Hateful Eight fan Quentin Tarantino. Hy wûn de priis ien kear, yn1988 foarThe Untouchables fan Brian De Palma. Fierders waard Morricone yn2017 ek nominearre foar de Grammy foar bêste ynstrumintale liet foarL'Ultima Diligenza di Red Rock ynThe Hateful Eight. Hy wûn yn2007 de Grammy foar bêste ynstrumintele liet foarMan with a Harmonica ynOnce Upon a Time in the West, waard yn2009 opnommen yn 'eGrammy Hall of Fame foar de filmmuzyk fanThe Good, the Bad and the Ugly en ûntfong yn2014 deGrammy Trustees Award, in oeuvrepriis.
Morriconetroude op13 oktober1956 mei Maria Travia, mei wa't er yn1950 yn 'e kunde kommen wie. Travia skreaulietteksten by de muzykstikken fan harman. Ta har wurken hearre û.m. deLatynske teksten by de filmmuzyk foarThe Mission. Morricone en defrou krigen fjouwerbern:soannen Marco (1957),Andrea (1964), dy't letter sels ek wurke as dirigint en filmkomponist, en Giovanni (1966) endochter Alessandra (1961). Morricone wenne syn hielelibben yn syn bertestêdRome en wegere stiiffêst him ynHollywood nei wenjen te setten, ek al hie dat better west foar synkarriêre.