Frá 800-talinum til 500-talið á.Kr. var tað, sum nú er Abkasia, ein partur av tí forna georgiska ríkinumKolkis. Í fornøldini stovnaðu grikskir handilsmenn havnir við svartahavsstrondina, har ein teirra,Dioskurias, seinni mentist til dagsinsSuchumi.Romverjaríkið vann Kolkis fráMithridates VI Eupator avPontos undir fyrstu øld e.Kr. og hersetti býin til 300-talið, tá ið økið í ávísan mun fekk sjálvstøðu, sjálvt um tað var innan áhugamálini hjáBysantinska ríkið.
Ein metropolittur, tvs. kirkjuligur leiðari, av Pitius (Pitsunda) luttók í kirkjufundinum í Nicaea (dagsins Iznik) ár 325, men Abkasia gjørdist ikki kristið í síni heild fyrr enn í 6. øld, avJustinianus I keisara. Abkasia gjørdist eitt sjálvstýrandi fúrstadømi íBysans í 600-talinum og helt fram við tí til 780-árini, tá Kongadømið Abkasia varð sett á stovn. Ár 1001 sameindi kongurinBagrat III Abkasia og Georgia í eitt sameint georgiskt kongsríki. Í 1570-árunum var hetta økið hertikið avOsmanska ríkinum, og undir tí stýrinum vóru tað mong, ið skiftu trúgv til islam. Osmanarnir stovnaðu eitt sjálvstýrandi fúrstadømi í Abkasia undir Sjervasjidzeríkinum.