این مقالهمی‌تواند با ترجمهٔ متن ازمقالهٔ متناظر در انگلیسی گسترش یابد.برای مشاهدهٔ دستورالعمل‌های مهم ترجمه روی [گسترش] کلیک کنید.
استفاده از مترجم‌های ماشینی نظیردیپ‌ال یاترجمه‌گر گوگل نقطهٔ آغاز خوبی برای ترجمه است، اما کاربران ترجمه‌کننده باید در صورت نیاز خطاها را برطرف، و دقت ترجمه را بررسی کنند؛ و نباید تنها متن ترجمه‌شده به‌صورت ماشینی را بدون اصلاح در ویکی‌پدیای فارسی قرار داده و منتشر کنند.
متنی که غیر قابل اطمینان یا کم کیفیت به نظر می‌رسد را ترجمه نکنید. در صورت امکان صحت متن را در منابع ارائه‌شده در مقالهٔ خارجی‌زبان بررسی کنید.
شماملزم هستید با ارائهٔ یکپیوند میان‌زبانی به مقالهٔ مبدأ ترجمه،انتساب حق تکثیر را درخلاصه ویرایش به‌همراه ترجمهٔ خود ارائه دهید. یک روش برای انتساب در خلاصه ویرایش می‌تواند استفاده از این عبارت باشد
محتوای این ویرایش از مقالهٔ موجود در ویکی‌پدیای انگلیسی در [[:en:Comics]] ترجمه شده است؛ برای انتساب، تاریخچهٔ آن مقاله را ببینید. (ابزارهایی نظیرترجمهٔ محتوا وبه ویکی‌فا خلاصه ویرایش و پیوند میان‌زبانی مناسب را به‌طور خودکار تولید می‌کنند.)
پس از ترجمه، الگوی{{صفحه ترجمه‌شده|en|Comics}} باید بهصفحهٔ بحث افزوده شود.
تئاتر انگشتانه (سگار)، نمونه‌ای از کامیکسسرزمین شگفتی یکی از داستان‌های کمیک
کُمیک یاپِی‌نَما (بهانگلیسی:Comics) یاتصاویر فکاهی یاداستان مصور یک راه واسط برای انتقال بصری ایده‌ها از طریق تصویر می‌باشد که اغلب با نوشته یا اطلاعاتی بصری درآمیخته است.
کامیک‌ها از در کنار هم گذاشتن قطعات متوالی از تصاویر تشکیل شده و معمولاً در آن از ابزارهای نویسه‌ای چونبالون گفتار، شرح‌ها و افکت‌های صوتی (نام‌آوا) برای نشان‌دادن گفت‌وگوها، تعریف داستان یا دیگر اطلاعات استفاده می‌شود. عناصری چون اندازه یا جاگذاری قطعات، روند بیان داستان یا موضوع را کنترل می‌کند.نقاشی کارتونی و دیگر روش‌های تصویرگری شبیه به آن، از مرسوم‌ترین نقاشی‌ها در کامیکس هستند؛ رمان‌عکسی حالتی است که ازعکس استفاده می‌کنند. حالت‌های معمول کامیکس شاملداستان مصور،کارتون‌های سرمقاله‌ای، کارتون دهن‌بسته وکتاب مصور می‌شود. از اواخر سدهٔ بیستم تاکنون، مجله‌های ضخیم‌تری چون رمان مصور و آلبوم‌های کامیک، تانکابون بیش از پیش متداول شده و کامیک اینترنتیآنلاین، نشو و نما پیدا کرده‌است.
هدف از ارائه کمیک انتقال مفاهیم عمیق روحی فکری به نحوی که مخاطب با آسان‌ترین روش آن هارا متوجه شود
تاریخ کامیک در فرهنگ‌های مختلف، مسیرهای متفاوتی را طی کرده‌است. دانشمندان بر این باورند که نخستین کامیک به دورانپیشاتاریخ و نقاشی‌هایغار لاسکو بازمی‌گردد. تا اواسط سدهٔ بیستم، کامیک درآمریکا،اروپای غربی (مخصوصاًفرانسه وبلژیک) وژاپن شکوفا شد. رد کامیکس در اروپا به کارتون‌های رودلفه تپفر در دههٔ ۱۸۳۰ بازگشته و با داستان‌های مصور موفقی چونماجراهای تن‌تن و میلو در دههٔ ۱۹۲۰ رونق می‌گیرد. کامیک آمریکایی در اوایل سدهٔ بیستم به عنوانرسانه‌های گروهی با ظهور داستان‌های مصور در روزنامه‌ها و بعدها کتاب‌های مصور مجله‌وار (دههٔ ۱۹۳۰)، پدیدار شد. رد کارتون و کامیک ژاپنی ("مانگا") به سدهٔ سیزدهم بازمی‌گردد. داستان‌های مصور نوین در سدهٔ بیستم با تقلید از کامیک غربی ایجاد شده و تا دههٔ ۱۹۳۰ مجله‌های مصور و مجموعه کتاب‌ها معمول شدند. در عصر پس از جنگ جهانی دوم، کارتونیست‌هایی چوناوسامو تزوکا ظهور کردند که نقش مهمی در محبوبیت کامیک در میان ژاپنی‌ها داشتند.
%2c_1920.gif)
