سبزدیسه یاکلروپلاست (بهانگلیسی:chloroplast) بخشی از سلول‌های گیاهی و بعضی جلبک‌هاست که درونشان رنگدانه‌ای به نامکلروفیل وجود دارد. همین کلروفیل است که به گیاهان رنگ سبز می‌دهد و مهم‌تر از آن، انرژی نور خورشید را می‌گیرد و آن را به انرژی شیمیایی تبدیل می‌کند. این فرآیند که به آنفتوسنتز (نورساخت) می‌گویند، باعث می‌شود گیاهان از نور خورشید، آب ودی‌اکسید کربن قند بسازند و این قند هم برای خود گیاه انرژی و مادهٔ سازنده فراهم می‌کند و هم منبع اصلی غذا برای بیشتر موجودات زنده روی زمین می‌شود. در کنار تولید قند، کلروپلاست‌ها اکسیژن آزاد می‌کنند که برای نفس کشیدن همهٔ جانوران و انسان‌ها حیاتی است. به زبان ساده، می‌توان کلروپلاست را مثل آشپزخانهٔ سبز سلول در نظر گرفت که هم غذای گیاه را می‌پزد و هم هوایی تولید می‌کند که ما بدون آن نمی‌توانیم زنده بمانیم.
بنابراین، سبزدیسهپلاست‌هایی دارایکلروفیل (سبزینه) اند که درسیتوپلاسم سلول‌های گیاهی یافت می‌شوند. کلروپلاست‌ها بهامواج مختلفطیف مرئی حساس‌اند و با استفاده از سبزینهٔ خودانرژیفوتونها را بهمولکولهای شیمیایی تبدیل می‌کنند. شمار کلروپلاست‌ها به‌طورژنتیکی معین است. همچنین کلروپلاست از واحدهایی به نام گرانوم ساخته شده است که انرژیخورشید را به دام می‌اندازد و خود این گرانوم‌ها نیز از واحدهایی به نام تیلاکوئید تشکیل شده‌اند. درون کلروپلاست مایعی سیال به ناماستروما (بستره) تشکیل شده است. در واقع کار اصلی کلروپلاستفوتوسنتز است (فوتوسنتز فرایندی است که با جذب دی‌اکسید کربن و انرژی خورشید، آن را به صورت مواد غذایی یاقندها تبدیل می‌کند). کلروپلاست دارای دوغشا است که عبارتند از:
غشای درونی
غشای بیرونی که این دو غشا فضای درون کلروپلاست رو به سه بخش تقسیم می‌کنند که عبارت اند از:
الف- فضای بین غشا داخلی و خارجی
ب- فضای درون غشای درونی (استروما) که گرانوم‌ها (شامل تیلاکوئیدها) در ان قرار دارد.
تمام قسمت‌های سبز گیاهان شامل ساقه‌های سبز و میوه‌های نارس، کرولوپلاست دارند ولی برگ‌ها منبع غالب فتوسنتز در اکثر گیاهان هستند.در یک برگ با مساحت سطح یک میلی‌متر مربع حدود نیم میلیون کلروپلاست وجود دارد. کلروپلاست‌ها بیشتر در سلول‌هایمزوفیل دیده می‌شوند.
