کلارستاق منطقه ای دهستانی ساحلی و کوهستانی درطبرستان ورستمدار است که از دو بخش غربی و شرقی تشکیل شده و به مرکزیتسرداب‌رود از هم جدا می‌شوند. بخشکلارستاق شرقی تارود چالوس وکلارستاق غربی تارود پلنگاب‌رود که به ترتیب کلارستاق را از بخش‌هایکجور ولنگا جدا می‌کنند، امتداد دارد.کلارستاق از جنوب توسط ارتفاعاتتخت سلیمان وکندوان در کوه‌هایالبرز مرکزی ازطالقان جدا می‌شود.

کلارستاق از چهار دهستان تشکیل می‌شود؛بخش جلگه‌ای کلارستاق در کنار خط ساحلی شاملچالوس و هچی‌رود،دهستان بیرون بشم در کنار دره چالوس در مرکز منطقه،دهستان کوهستان در جنوب وکلاردشت در غرب تا جنوب غربی که مجموعاً شامل ۱۲۰ سکونتگاه می‌شوند.^[۱]

از میان اینهاکلاردشت به خاطر آب و هوای خوب و خنک ییلاقی‌اش در تابستان مشهور است که باعث جذب بخش‌های قشلاقی و دیگر مناطق به خود می‌شود. رود اصلی کلاردشتسرداب‌رود است که از قلهحصارچال سرازیر شده و به سوی شمال شرقی جریان می‌یابد و حوضهٔ کلاردشت و سپس شالیزارهای دشت‌های قشلاق را آبیاری کرده و سپس درروستای سرداب‌رود به دریای مازندران می‌ریزد. در بخش غربی کلارستاق،نمکاب‌رود قرار دارد کهپلنگاب‌رود واسپی‌رود نیز به آن می‌ریزد.^[۲]

مرکز اداری بخش شمالی کلارستاق شهرچالوس، مرکز بیرون بشم و کوهستانمرزن آباد، و مرکز کلاردشتحسن‌کیف است.

1. واژهٔ طبریکِلا رِستاق (به انگلیسی:Kelārestāq) برابر فارسی «روستای قلعه» (= «قلعه‌روستا») است.^[۳]کلارستاق نام ناحیه‌ای تاریخی درطبرستان ورستمدار بود که از رودنمک‌آبرود در غرب تا رودچالوس در شرق امتداد داشت و به‌ترتیب از بخش‌هایلنگا وکجور جدا می‌شد. نخستین بار در قرن هشتماولیاءالله آملی در کتابتاریخ رویان از کلارستاق به‌عنوان ناحیه‌ای آباد دررستمدارطبرستان یاد کرده‌است. در آن زمان منطقه تحت فرماننصیرالدوله شهریار، حاکمرستمدار، قرار داشت. او با لشکرکشی بهگیلان،گرجیان،دیلمان واشکور، موجب رونق و آبادانی رستمدار شد و قلمرو او تا تیمجان رودسر گسترش یافت.^[۴] واژهٔکِلار (Kelār) در گذر زمان به صورت‌هایکَلاک (Kalāk = قلعه) وکَلات (Kalāt = قلعه) دگرگون شده‌است. این واژه درزبان مازندرانی به‌شکل‌هایکِلا (Kelā = قلعه)،کَلا (Kalā = قلعه) وکُلا (Kolā = قلعه)، و درزبان گیلکی وزبان تاتی به‌شکلکلایه (Kalāye = قلعه) رایج است. همهٔ این صورت‌ها به مفهوم «دژ» یا «آبادی مجهز به جایگاه دفاعی» اشاره دارند. این نام در بسیاری از روستاهایمازندران (ازرامسر تاگرگان)، همچنین در روستاهایی در شرقگیلان و بخش‌های شمالیقزوین از جملهالموت به‌کار رفته‌است.^[۵]
2. نامکِلار، از ریشه‌هایهندواروپایی واژه‌ی "klar" مشتق شده که در زبان‌هایآلمانی وانگلیسی به معنی «روشن» و «پاک» است.^[۶][۷] بنابراین، «کلارستاق» را می‌توان به‌طور استعاری به «روستای روشن» یا «منطقه پاک» تعبیر کرد. این معنای استعاری می‌تواند نمایانگر ویژگی‌هایطبیعت منطقه، مانند چشم‌انداز باز، نور فراوان و هوای پاکیزه‌اش باشد.

روستایدلیر والیت ومیچکار واسپول،نورسر، مسده،کیاکلا، اهنگرکلا،اورنگ، دوجمان،زوات، کلگیرزمینک، دزماکوتی، برار، آغوز داربن، مچر، نوکرس، پولادکوه، چهارباغ، پولادکوه سر، علی‌آباد (دورچال)، گیجان وانگوران، روستایفشکور، ناطر، طویر، مرادچال، دزدبن و… از مناطق کلارستاق می‌باشد.

بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ دارای ۲۴۵۳۰ نفر جمعیت (۶۴۳۳ خانوار) است. مردم کلارستاق بهزبان مازندرانی وگویش طبری کلارستاقی تکلم می‌کنند.

جنگل کلارستاق درشهرستان چالوس و در جادهچنس در واقع شده است. جنگل کلارستاق از محله مازوپشته در شرق شروع شده و تا محله یالبندان در غرب ادامه دارد.

رود کلارستاق به عمق متغیر ۰٫۵ الی ۲ متر متغیر انشعابی ازرود سرداب است. آبادی‌های مسیر این رودخانه عبارتند از:اوجاکله –هرطه‌کلا ونورسر.

• حزب جنگل کلارستاق
• گویش کلارستاقی
• پادوسبانیان
• رستاق
• ملک اسکندر یکم

• استان مازندران
• منطقه‌های ایران

• یادکردهای دارای منبع به زبان انگلیسی
• مقاله‌هایی که تجمیع ارجاع در آن‌ها ممنوع است
• مقاله‌های ایجاد شده توسط ایجادگر
• ویکی‌سازی رباتیک