کشف در اصطلاحادبیات داستانی وادبیات نمایشی، فرایند آگاهی شخصیت اصلی یا یکی از شخصیت‌های اصلی اثر داستانی از نکته‌ای اساسی است که تا آن لحظه بر او مجهول بوده‌است. این فرایند غالباً در لحظهٔاوج یاگره‌گشایی روی می‌دهد. به عنوان مثال، هنگامی که در داستانی ازفردوسی، آگاهیرستم از رابطه‌اش باسهراب پس از شکافتن پهلوی او یکی از نمونه‌های کشف است.[۱]