.jpg)
جادونامه (درزبان‌های اروپایی: grimoire، تلفظ: گریموآر) به کتابی گفته می‌شود حاوی انواع دعانویسی و نسخه‌های سحر وجادو با هدف درمان بیماری‌ها، طلسم کردندیوها وارواح خبیث یا رفعطلسم از افراد،طالع‌بینی و دستورالعمل‌هایی برای تهیهتعویذ و ترتیب دادن طلسمات.
اهداف نسخه‌ها و ادعیه جادونامه‌ها معمولاً عبارتند از: شفای مردم و دام، جذب پول یا اموال، جذب یک شریک زندگی، کشتن فردی از راه دور، بیمار کردن افراد یا دچار کردن افراد بهناتوانی جنسی.
کهن‌ترین نمونه جادونامه از شهراوروک درمیان‌رودان و به صورت لوح گلی به‌دست آمده است.[۱]آتارواودا یکی از چهار ودای آریایی‌هایهند شامل مطالبی در مورد سحر و جادو است.پلینیوس بر این باور بود که نوشتن جادونامه از ابداعاتزرتشت بود و بعد توسط کیمیاگر ایرانی،هوشتانه، به رشته تحریر درآمد.[۱] در اروپایسده‌های میانه، فروش جادونامه‌ها بیشتر در بازارهای سیاه مناطق روستایی فرانسه و انگلیس رواج داشت. بیشتر این جادونامه‌ها مجهول‌الهویه هستند و معمولاً به جای نام مؤلف نام فردی مشهور یا نامپاپ بر روی کتاب نوشته می‌شد و تاریخ چاپ آن هم قدیمی‌تر از تاریخ واقعی نوشته می‌شد تا ارزش کتاب بالا رود. جادونامه‌ها رفته رفته از رواج افتادند. در اروپا، هرچند پیرامون دهه ۱۹۰۰ با احیایغیب‌باوری این‌گونه کتاب‌ها هم مورد توجه برخی قرار گرفتند. پس ازجنگ جهانی دوم بیشتر جادونامه‌ها تجدید چاپ شدند. از کتاب‌های سحر و جادو که درایران تجدید چاپ می‌شود می‌توان به «کتاب اساطیر»آصف بن برخیا اشاره کرد.
