چونگ‌چینگ (بهچینی:重庆؛به انگلیسی: Chongqing؛پین‌یین: Chóngqìng؛وید-جایلز: Ch'ung-ch'ing؛ سیستم هجی پست چین: Chungking) شهری است در غرب کشورچین.[۹] این شهر یکی از چهار شهر بزرگ چین است. جمعیت آن در سال ۲۰۰۸ میلادی برابر ۴٬۴۰۶٬۷۸۸ نفر تخمین زده شد و در سال ۲۰۲۰ از شانگهای پیشی گرفت و به ۳۰,۰۰۰,۰۰۰ نفر رسید . در زمانجنگ جهانی دوم این شهر به‌طور موقت پایتخت چین بود.[۱۰] جمعیت آن با حومه بیش از سی و یک میلیون نفر است که با این حساب پرجمعیت‌ترین منطقه شهری در بین کلانشهرهای چین است[۱۱].
این شهر از مراکز عمده صنعتی و بازرگانی جنوب غرب چین بوده است. در طولتهاجم ژاپن به چین در طولجنگ جهانی دوم و اشغال مناطق عمده‌ای از چین توسط ارتش ژاپن، شهر چونگ‌چینگ به عنوان پایتخت موقتجمهوری چین و مرکز صنعتی این کشور در طول جنگ برگزیده شده بود.
در همین دوران،دولت شاهنشاهی ایران اولین دفتردیپلماتیک خویش درجمهوری چین برقرار کرد. در سال ۱۹۴۵ میلادی، دولت ایران دفتر وزیر مختار را در شهر چونگ‌چینگ برقرار کرد. یک سال بعد، در فوریه ۱۹۴۶ دفتر وزیر مختار ایران در چونگ‌چینگ به سفارت ارتقاء یافت. اولین سفیر ایران در چین،سید علی نصر بود. اما استقرار سفیر ایران در شهر چونگ‌چینگ طول زیادی نکشید، چرا که تنها پس از سه ماه، در ماه مه ۱۹۴۶، با پایان جنگ و بازگشت دولت چین به پایتخت قانونی آن زمان چین، در شهرنانجینگ، سفیر ایران نیز به شهرنانجینگ رفت.[۱۲]
هدف از تشکیل این واحد تقسیماتی، تشویق و برنامه‌ریزی برای توسعهٔ اقتصادی غرب چین، و همین‌طور تشویق برای نقل مکان و بهبود وضعیت زندگی بیش از یک میلیون جمعیتی که به دلیل ساخت و آب‌گیریسد سه‌دره بی‌خانمان شده بودند، بود.
شهر چونگ‌چینگ به ۲۶منطقه، ۸شهرستان، و ۴ شهرستان خودمختار تقسیم شده است. یکی از این شهرستان‌های خودمختار برایمردم توجیا، و سه تای دیگر مشترکاً برایمردم توجیا ومردم میائو می‌باشد.
«شهر چونگ‌چینگ»، به این شکل که به عنوان «شهر در سطح استان» تعریف شده است، از نظر مساحت بزرگ‌ترین شهر دنیا به حساب می‌آید. اما در عمل، این «شهر» بیشتر شبیهاستان یاولایت است تا شهر. «شهر چونگ‌چینگ» شامل مناطق شهری، حومه‌ای و همین‌طور روستایی می‌شود، که بعضی از این مناطق تا ۳۸۰ کیلومتر از مرکز «شهر چونگ‌چینگ» فاصله دارند. به همین دلیل، نه منطقیست و نه کاربردی که برای بعضی از بحث‌ها و برنامه‌ریزی‌های مدیریت شهری، از مفهومی «شهر چونگ‌چینگ» استفاده کرد. به همین دلیل، به‌طور رسمی، ۹منطقه از مناطق شهری چونگ‌چینگ، به عنوان «ناحیهٔ شهری اصلی چونگ‌چینگ» (بهچینی: 重庆主城区، بهپین‌یین: Chóngqìng zhǔ chéngqū) تعریف شده‌اند.[۱۳][۱۴] مساحت «ناحیهٔ شهری اصلی چونگ‌چینگ» ۵٬۴۷۶ کیلومتر مربع، و جمعیت آن در سال ۲۰۲۰ برابر با ۱۰٬۳۴۳٬۴۶۲ نفر می‌باشد.
↑五大功能区域: 都市功能核心区 [Five Functional Districts: Urban-function Core District]. CQNEWS Corporation. Archived fromthe original on 27 May 2015. Retrieved26 May 2015.
.jpg)
.svg)
.svg)
