پیاده‌نظام به دسته‌ای از سربازان گفته می‌شود که عملیات‌های نظامی محول به آنها صرفاً در خشکی بوده و به این منظور آموزشهای نظامی لازم را گذرانده‌اند. عملیات قابل اجرا توسط پیاده‌نظام عبارتند از: تهاجم و دفاع، تعقیب و گریز،گشت‌زنی، اسکورت کردن، مقابله باگروگان‌گیری،ساخت‌وساز و تعمیرات، انجامرزمایش ورژه نظامی.[۱]
رسته پیاده ازرسته‌های رزمی که مهم‌ترین رستهٔنیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران است، به عنوانرسته مادر نیز شناخته می‌شود، پرسنل پایور نیز پس از آموزشگاه درجه داری ودانشگاه افسری امام علی، دوره رسته پیاده را در مرکز پیاده شیراز سپری می‌کنند. پرسنل پایور رسته پیاده توانایی کار با راکت انداز ۱۰۷ م. م،خمپاره انداز ۶۰، ۸۱، ۱۲۰، اس پی جی، آر پی جی، دوشکا، موشک انداز تاو و غیره را دارند. پرسنل پیاده در گردان‌های پیاده تفنگدار سازماندهی می‌شوند و فرماندهی و گروهبان دسته یکی از تجهیزات نظامی را بر عهده می‌گیرند. در سطح گردان، تیپ و لشکر نیز کارکنان رکن سوم که مسئولیت آموزش و عملیات را عموماً بر عهده دارند از بین پرسنل رسته پیاده گزینش می‌شوند. عموماً امرای نظامی نیروی زمینی قبل از دورهدافوس رسته پیاده بوده‌اند، پیاده جزء معدود رسته‌هایی است که دارندگان آن می‌توانند به دوره عالیامیری نائل شوند.[۲]
