والِنْس با نام کاملفِلاویوس یولیوس والِنْس (بهلاتین:Flavius Julius Valens) (زادهٔ ۳۲۸ - درگذشتهٔ ۳۷۸) امپراتورروم بین سال‌های ۳۶۴ تا ۳۷۸ و برادروالنتینیان یکم بود. والنتینیان پس از مرگژوویان به امپراتوری برگزیده شد و با تقسیم امپراتوری به دو بخش شرقی و غربی، برادرش والنس را به امپراتوری مشترک با خود برگزید، او را امپراتور نواحی شرقی ساخت و خود ادارهٔ سرزمین‌های غربی روم را در دست گرفت.
والنس در حدود ۳۲۸ زاده شد. او دومین پسر گراتیان، از اهالی پانونیا و برادر کوچک والنتینیان (بعدتر امپراتور والنتینیان یکم) بود و همچون پدر و برادرش به حرفهٔ نظامی روی آورد. پس از آنکه ژوویان در ۱۷ فوریه ۳۶۴ درگذشت، والنتینیان به جانشینی او برگزیده شد و او نیز در ۲۸ مارس همان سال برادرش را به امپراتوری مشترک با خود برگزید. والنتینیان روم را به دو بخش شرقی و غربی تقسیم کرد و ادارهٔ بخش شرقی را که از نظر منابع غنی‌تر بود به والنس سپرد و خود کنترل نواحی پرخطر غربی را در اختیار گرفت.
والنس کمی پس از در دست گرفتن قدرت از سویپروکوپیوس که فردی بت‌پرست بود به چالش کشیده شد زیرا او در سپتامبر ۳۶۵ درقسطنطنیه شورید و خود را امپراتور خواند. والنس برای سرکوب او ازانتاکیه حرکت کرد و دو سپاه در ۳۶۶ در ناکولیا درفریگیه با یکدیگر روبرو شدند. اما فرماندهان پروکوپیوس به او خیانت کرده و بیشتر سپاهیانش نیز او را ترک کردند. پروکوپیوس فرار کرد اما بر اثر خیانتی دوباره دستگیر و اعدام شد.
والنس سپس توجه خود را متوجه شمال وویزیگوت‌های تحت فرمانآتاناریک کرد که پیشتر به پروکوپیوس یاری رسانده و پس از آن تهدید به حمله بهتراکیه می‌کردند. والنس درمه ۳۶۷ ازدانوب گذشت و سرزمین‌های ویزیگوت‌ها (دررومانی امروزی) را ویران ساخت. دو سال بعد او دوباره به آنجا یورش برد و ویزیگوت‌ها را به سختی شکست داد.
والنس در زمستان ۳۷۱–۳۷۲ توطئهٔ تئودوروس در انتاکیه را سرکوب کرد و پس از آن درگیر جنگ باساسانیان شد. او در ابتدا پیروزی‌هایی را درمیان‌رودان به دست آورد اما سرانجام مجبور به امضای عهدنامهٔ صلح در ۳۷۶ با ایرانیان شد. او در همان سال به ویزیگوت‌ها که مورد تهاجمهونها قرار گرفته، شکست‌خورده و از سوی آنها دنبال می‌شدند اجازه داد تا در منطقهٔ متعلق به رومیان در جنوب دانوب ساکن شوند. اما این تصمیمی فاجعه‌آمیز بود زیرا هنوز چندی از ورود ویزیگوت‌ها نگذشته بود که آنها علیه رومیان سر به شورش برداشته و والنس را در ۹ اوت ۳۷۸ درگیر جنگی بزرگ و سرنوشت ساز در آدریانوپل (ادرنه - واقع درترکیه امروزی) نمودند. تاکتیک‌های نظامی ضعیف والنس در این جنگ که بهنبرد آدریانوپل معروف شد، شکست و نابودی کامل لشکر او را به همراه داشت و خود امپراتور نیز یکی از بی‌شمار کشته‌شدگان این نبرد بود.
والنس پیرو مسیحیتآریانی بود و درحالیکه زیاد در کار بت‌پرستان دخالت نمی‌کرد اماکاتولیکها را مرتباً مورد اذیت و آزار قرار می‌داد. او حتی دست به تبعید اسقف‌ها زد هرچند در اواخر حکومتش کمی نرمش نشان داده و به تبعیدشدگان اجازهٔ بازگشت داد.
