منطقهٔ هند غربی شامل تمام جزایر واقع درآنتیل، به‌علاوهٔباهاما وجزایر تورکس و کایکوس است که در اقیانوس اطلس شمالی قرار دارند. امروزه به جای عبارت هند غربی بیشتر از عبارتکارائیب استفاده می‌شود، البته کارائیب ممکن است شامل برخی کشورهای واقع درآمریکای مرکزی یا آمریکای جنوبی که خط ساحلیدریای کارائیب دارند هم باشد مثل کشورهایبلیز،گویان،سورینام،گویان فرانسه، و همچنین کشورهای جزیره‌ایترینیداد و توباگو وبرمودا که این دو از نظر جغرافیایی با سه مجمع‌الجزیرهٔ اصلی متفاوتند اما به جهت فرهنگی تشابه دارند.
در سال ۱۴۹۲،کریستف کلمب به عنوان اولین فرد اروپایی، رسیدن خود به این جزایر را ثبت و ضبط کرد. مورخان بر این باورند که او اول از همه قدم بر سرزمینباهاما گذاشت. پس از نخستینسفرهای اکتشافی کریستف کلمب به این منطقه از قارهٔ آمریکا، اروپایی‌ها به این منطقه نام «هند غربی» را دادند تا آن را هم از هند اصلی (یعنیهندوستان) متمایز کنند و هم ازهند شرقی (یعنیجنوب آسیا وجنوب شرق آسیا).[۲][۳][۴]
در اواخر قرن شانزدهم میلادی، تاجرانفرانسوی،انگلیسی وهلندی عملیات خود دردریای کارائیب را شروع کردند و به مناطق کشتیرانی و ساحلی متعلق بهاسپانیا و پرتغال حمله کردند. آنها اغلب در مناطق دور از تسلط اسپانیایی‌ها، پناه می‌گرفتند و کشتی‌های خود را تجهیز می‌نمودند از جمله جزایر آنتیل کوچک، ساحل شمال آمریکای جنوبی شامل دهانه اورینوکو Orinoco و سواحل اقیانوس اطلس در آمریکای مرکزی. در آنتیل آنها موفق به ایجاد یک پایگاه استعماری با نامسنت کیتس در سال ۱۶۲۴ وباربادوس در ۱۶۲۶ کردند. زمان انقلاب قند در اواسط قرن هفدهم، هزاران نفر از بردگان آفریقایی به کار در مزارع و کارخانه‌ها مجبور شدند. این بردگان آفریقایی با بومیان منطقه آمیخته شدند.
