 | این مقاله نیازمندویکی‌سازی است. لطفاً با توجه بهراهنمای ویرایش وشیوه‌نامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
 نمایی از برکه‌های مجموعه، آذر ۱۳۹۹ | |
| نام | هفت‌برکه گراش |
|---|---|
| کشور | ایران |
| استان | استان فارس |
| شهرستان | شهرستان گراش |
| اطلاعات اثر | |
| نام‌های دیگر | برکه حاج ابوالحسن |
| نوع بنا | آب انبار مدور |
| کاربری کنونی | اثر تاریخی، منبع آب برای فضای سبز |
| دیرینگی | دوران‌های تاریخی پس از اسلام |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره قاجاریه |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۱۳۲۷ |
| تاریخ ثبت ملی | ۶ دی ۱۳۵۵ |
| اطلاعات بازدید | |
| امکان بازدید | آزاد |
 | |
هفت‌برکهٔ گراش هفت آب انبار تاریخی مربوط بهدوران‌های تاریخی پس از اسلام در شهرگراش، دراستان فارس است. این اثر در تاریخ ۶ دی ۱۳۵۵ با شمارهٔ ثبت ۱۳۲۷ به‌عنوان یکی ازآثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.[۱]این هفت آب‌انبار که در اندازه‌های مختلف و زمان‌های متفاوت ساخته شده‌اند، در فاصلهٔ کمی نسبت به هم قرار دارند و در مسیر رودخانه‌ای فصلی به نام بزئرد (bezerd) در محلهٔ ناساگ، واقع می‌باشند. از این هفت آب‌انبار، پنج حلقهٔ آن دارای سقف گنبدی‌شکل و دو حلقهٔ دیگر بدون سقف است که بزرگ‌ترین و معروف‌ترین آن‌ها به برکهٔ حاج‌ابوالحسن موسوم گردیده‌است.
طبق سنگ‌نوشته‌ای که در دهانهٔ شمال شرقی برکهٔ حاج‌ابوالحسن نصب است، این آب‌انبار به همت حاج‌ابوالحسن، فرزند حاج‌حسن (بانیبرکهٔ چارتاخ) ساخته شده‌است. خصوصیت منحصر به فرد آن، این است که سنگ‌پله‌ها در دیوارهٔ مخزن در سمت دهنهٔ جنوب شرقی تا کف آب‌انبار و در سمت بقیهٔ دهنه‌ها تا چهار ردیف، ادامه دارد. مخزن آن دایره‌ای شکل بوده و مجراهای ورودی و خروجی آب در سمت غربی دهانهٔ شمارهٔ یک و چهار قرار دارد. کف این آب‌انبار برخلاف دیگر آب‌انبارها هم‌سطح دهانه‌ها و طاق‌های آن به صورت هلالی است. طاق‌های سردرها و دهنه‌ها به شکل تیزه‌دار ساخته شده که طاق‌های سردر شمارهٔ دو و پنج دارای تزئیناتمقرنس می‌باشد. سردرها از دیواره مرتفع‌تر بوده و مانند دیوار بدنه (شاوره)، از سنگ وملات گچ تشکیل شده‌است. گنبد آب‌انبار با سنگ و ملات گچ ساخته شده و باساروج اندود شده‌است.
 | این یکمقالهٔ خرد یکی از آثار باستانی ایران است. می‌توانید باگسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
