| نوش‌آذر (پسراسفندیار) | |
|---|---|
| اطلاعات کلی | |
| نام | نوش‌آذر |
| نژاد | کیانی |
| آئین | زرتشتی |
| ملیت | ایران |
| سایر اطلاعات | |
| جنگ‌ها | جنگ‌گشتاسب وارجاسب، جنگرستم و اسفندیار، |
| جنگ اول | یورش ارجاسپ بهبلخ |
| جنگ دوم | جنگرستم و اسفندیار |
| خانواده | |
| نام نیا | گشتاسپ |
| نام پدر | اسفندیار |
| برادران | مهرنوش،بهمن،طوش |
نوش آذر (آذرنوش)[۱] نام یکی از پسراناسفندیار است که درنبرد رستم و اسفندیار به دستزواره کشته شد.[۲]
درشاهنامه فردوسی از چهار پسراسفندیار به نام هایبهمن،مهرنوش،طوش وآذرنوش نام برده می‌شود:
کهنوش آذر وبهمن ومهرنوش با اسفندیار به جنگ ارجاسب رفتند :
| بدان روزگار اندراسفندیار | به دشت اندرون بد ز بهر شکار | |
| ازان دشت آواز کردش کسی | کهجاماسپ را کرد خسرو گسی | |
| چو آن بانگ بشنید آمد شگفت | بپیچید و خندیدن اندر گرفت | |
| پسر بود او را گزیده چهار | همه رزم‌جوی و همه نیزه‌دار | |
| یکی نامبهمن دوممهرنوش | سیم نام او بُد دل افروزطوش | |
| چهارم بُدش نامنوش‌آذرا | نهادی کجا گنبد آذرا[۳] |
| چونوش آذروبهمن ومهرنوش | برفتند یکسر پر از جنگ و جوش |
درداستان رستم و اسفندیار کشته شدننوش آذر چنین آمده است، که بعد از کشته شدنالوا به دستنوش آذر،زواره به انتقام‌جویی از آن به جنگنوش آذر می شتابد:
| چو از دورنوش‌آذر او را بدید | بزد دست و تیغ از میان برکشید | |
| یکی تیغ زد بر سر و گردنش | بدو نیمه شد پیل‌پیکر تنش | |
| زواره برانگیخت اسپ نبرد | به تندی بهنوش‌آذر آواز کرد | |
| که او را فگندی کنون پای دار | چوالوا ی را من نخوانم سوار | |
| زواره یکی نیزه زد بر برش | به خاک اندر آمد همانگه سرش | |
| چونوش‌آذر نامور کشته شد | سپه را همه روز برگشته شد |
شخصیت‌هایشاهنامه | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| شاهنشاهان |
| ||||||||||||||||
| پهلوانان |
| ||||||||||||||||
| وزیران | |||||||||||||||||
| زنان | |||||||||||||||||
| دیگران | |||||||||||||||||
 | این یکمقالهٔ خردشاهنامه است. می‌توانید باگسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
