جایزهٔ نوبل فیزیک (بهسوئدی:Nobelpriset i fysik) یکی از پنججایزه نوبل است که هر سال از سویآکادمی سلطنتی علوم سوئد به دارندگان شرایط این رشته داده‌می‌شود. این جایزه معتبرترین جایزه‌ای است که به یکفیزیک‌دان داده می‌شود.
مراسم آن هر سال، ۱۰ دسامبر، در سالگرد درگذشتآلفرد نوبل، برگزار می‌شود. اهدای جوایز نوبل بر پایهٔ وصیت وی بوده است.
از سال۱۹۰۱ تا سال ۲۰۱۱ به ۱۹۲ نفر جایزه داده شده‌است. تاکنون، شش بار کسی نتوانسته‌است آن را دریافت کند، و در برخی سال‌ها این جایزه به دو یا سه نفر داده شده‌است. بر اساس آمار تا سال ۲۰۱۱، دانشمندانی از ۲۱ کشور، جایزهٔ نوبل فیزیک گرفته‌اند، که کشورهای؛آمریکا (۸۶ جایزه)،آلمان (۲۳ جایزه)، وانگلستان با (۲۲) جایزه، با اختلاف قابل‌توجهی نسبت به دیگر کشورها، به ترتیب در جایگاه اول تا سوم از نظر تعداد جوایز دریافت‌شده قرار دارند.اولین جایزهٔ نوبل فیزیک در سال ۱۹۰۱ بهویلهلم رونتگن برای کشفاشعه ایکس داده‌شد. جوان‌ترین برندهٔ نوبل فیزیک،لارنس براگ است که در ۲۵ سالگی به همراه پدرش این جایزه را برای تحلیل ساختار بلوری مواد با به‌کارگیریپرتو ایکس دریافت کرد. کهن‌سال‌ترین برندهٔ نوبل فیزیک،ریموند دیویس است که در ۸۸ سالگی برای شناسایینوترون‌های کیهانی، برنده این جایزه شد.جان باردین تنها فیزیکدانی است که دو بار (در سال‌های ۱۹۵۶ و ۱۹۷۲)، نوبل فیزیک گرفته‌است. از نکات جالب، پدر و پسرانی هستند که این جایزه را دریافت کرده‌اند و این رابطه خانوادگی تنها در رشتهٔ فیزیک دیده می‌شود.ویلیام براگ و پسرشلارنس براگ (سال ۱۹۱۵)،جوزف جان تامسون (سال ۱۹۰۶) و پسرشجورج پاگت تامسون (سال ۱۹۳۷)،مانه سیگبان (سال ۱۹۲۴) و پسرشکای سیگمان (سال ۱۹۸۱)،نیلز بوهر (سال ۱۹۲۲) و پسرشآگه بوهر (سال ۱۹۷۵)، پدران و پسران فیزیکدانی بوده‌اند که تاکنون جایزهٔ نوبل گرفته‌اند. تاکنون تنها سه زن فیزیکدان در میان برندگان جایزهٔ نوبل فیزیک بوده‌اند.
درآسیا تاکنون دانشمندانی از کشورهایژاپن،هند،چین وپاکستان، این جایزه را دریافت کرده‌اند. در این قاره، نخستین بار،چاندراسکارا رامان ازهند در سال ۱۹۳۰ نوبل فیزیک گرفت، و پس از آنهیدِکی یوکاوا ازژاپن در سال ۱۹۴۹ این جایزه را دریافت کرد.محمد عبدالسلام ازپاکستان نیز در سال ۱۹۷۹، نوبل فیزیک گرفت. در میان کشورهای آسیایی،ژاپن با ۹ جایزه در ردهٔ نخست قرار دارد.
.jpg)
