| نام‌پریشی | |
|---|---|
| تخصص | عصب‌شناسی،عصب‌روان‌شناسی  |
| طبقه‌بندی و منابع بیرونی | |
| آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام | 784.69 |
| سمپ | D000849 |
نام‌پریشی (بهانگلیسی:anomia) در پزشکی به دشواری حاد یک شخص در به یاد آوردننام‌ها وواژه‌ها گفته می‌شود.
در روان‌پزشکی به این عارضه، زبان‌پریشی نامی[۱] و زبان‌پریشی فراموشی[۲] نیز گفته می‌شود.
بی‌واژی و واژ پریشی از دیگر برابرهای به‌کار رفته در فارسی است.
نام‌پریشی معمولاً بر اثرترومای مغزی از جملهتصادفات،خفگی یاتومورها پدید می‌آید. آسیب دیدن بخش‌های گوناگونلوب آهیانه‌ای یالوب گیجگاهی مغز باعث رخ دادن نام‌پریشی می‌شود. این پدیده می‌تواند پیچیده باشد و شامل از کار افتادن گذرگاه‌های میان بخش‌های مختلف مغز شود.
نام‌پریشی گونه‌ای اززبان‌پریشی است. فرد دچار شده به نام‌پریشی اغلب ناچار است برای رساندن معنی ازدرازگویی[۳] بهره بگیرد. در برخی موارد فرد نام‌پریش می‌تواند با شنیدن نشانه‌های کمکی واژه‌هایی که فراموش کرده را به یاد آورد.
کار واژه پریشی گونه‌ای از نام‌پریشی است که در آن فرد دچار شده با به یاد آوردنفعل‌ها در جملات مشکل دارد. این اختلال زمانی روی می‌دهد کهقشر پیشانی مغز در داخلناحیه بروکا یا نزدیک به آن آسیب دیده باشد.
 | این یکمقالهٔ خردپزشکی است. می‌توانید باگسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |