| موسیقی دریل | |
|---|---|
| نام بومی | Drill Music |
| ریشه‌های سبکی | هیپ هاپ،موسیقی ترپ،گنگستا رپ،هاردکور هیپ هاپ |
| زیرژانرها | |
| دریل بروکلین دریل یو کی | |
| ژانرهای درهم‌آمیخته | |
| مامبل رپ | |
| حلقه‌های منطقه‌ای | |
| آمریکا بریتانیا استرالیا ایرلند | |
| حلقه‌های محلی | |
| شیکاگو نیویورک لندن | |
موسیقی دریل (بهانگلیسی:Drill music) زیرسبکی از موسیقیهیپ هاپ آمریکاست که در سال ۲۰۱۰ میلادی در خیابان‌های شیکاگو شکل گرفت. این سبک از لحاظ شنیداری شباهتی به سبکترپ و از لحاظ متن شعر بهگنگستا رپ شباهت دارد.[۱] خوانندگان این سبک بخاطر متن آهنگ‌هایشان و ارتباطشان با جرم و جنایات در محدودهشیکاگوآمریکا شناخته شده‌اند.[۲]
سبکدریل در سال ۲۰۱۲ با اوج گرفتن شهرترپرهایی مانندچیف کیف،لیل دورک، جی هربو، لیل ریز، فردو سانتانا و کینگ لوئی توانست به صحنه اصلی موسیقی روزآمریکا راه پیدا کند. ازچیف کیف به عنوان تاثیرگذارترین افراد در پررنگ شدن این سبک موسیقی یاد می‌شود.[۳][۴]در اوایل ۲۰۱۲ در محدودهبریکستونلندن زیر سبکی از این ژانر موسیقی با نامیو کی دریل پدید آمد که تا اوایل سال نخست پیدایشش توانست محبوبیت زیادی بین شنوندگان پیدا کرده و تأثیر زیادی بر صحنه دریلاسترالیا،اسپانیا،ایرلند،آلمان وبروکلین داشته باشد.[۵][۶]
پک من رپر اهلشیکاگو که بسیاری او را اولیندریلر می‌دانند در مورد انتخاب این اسم و معنای آن گفته 'واژهدریل تداعی کننده صدای شلیک گلوله از تفنگ است.'[۷][۸]
چندین ویژگی خاص، معرفِ موسیقی دریل در ایالات متحده و خارج از آن هستند.[۹]
هنرمندان دریلشیکاگو تمایل دارند اشعار خود را با سبک آوازی بی‌روح و تقریباً یکنواخت ارائه کنند که فضای احساسی محیط اطرافشان را تداعی می‌کند. تأثیرموسیقی ترپ در استفاده مکرر از کوک خودکار برای ایجاد کیفیتی سرد و بی‌احساس به رپ‌خوانیِ هنرمندان بازتاب می‌یابد. با این حال، هر دو گونهٔ دریلِ بریتانیا و به خصوص دریلبروکلین از تنظیم خودکار اجتناب می‌کنند و از صدایی رساتر حمایت می‌کنند.[۱۰]
موج اول موسیقی دریل شیکاگو به دلیل محتوای خشونت‌آمیز اشعار و کیفیت سادهٔ زبانی، قابل توجه بود. هنرمندان استعاره‌ها و بازی هوشمندانه کلمات را به نفع سبکی که شبیه گزارش یا خاطره بی‌احساس بود کنار گذاشتند، که بر موضوعِ غالباً شوم آهنگ تأکید داشت.[۱۱][۱۲]هنرمندان جدیدتر دریل شیکاگو تمرکز شعرهای این زیرژانر را گسترش داده‌اند، در حالی که هم دریل بریتانیا و هم دریل بروکلین همیشه از یک پالت ترانه‌سرایی گسترده‌تر استقبال کرده‌اند.
تولیدکنندگان دریل شیکاگو مانندیانگ چاپ که بر بسیاری از آهنگ‌هایچیف کیف نظارت می‌کردند، از الگوی مشابهموسیقی ترپ پیروی می‌کردند: استفاده زیاد از ضرب‌های ۸۰۸ درام (معمولاً ۶۰ تا ۷۰ ضرب در دقیقه)، تولید در ساده‌ترین حالت و تأکید بر ملودی‌های گوش نواز. هنرمندان دریل در بریتانیا، مانندهدی وان، از ضرب‌های سریع‌تر و تمرکز بیشتر روی ملودی استفاده می‌کنند، در حالی که دریل بروکلین با فضایی زنده‌تر و گرم‌تر متمایز می‌شود.[۱۳]
| فرهنگ | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| تاریخچه | |||||||||||||||
| زیرشاخه‌ها |
| ||||||||||||||
| تلفیقی |
| ||||||||||||||
| مشتق‌شده |
| ||||||||||||||
| بر پایه کشور |
| ||||||||||||||
| موضوعات دیگر | |||||||||||||||
