 | برایتأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. لطفاً با توجه بهشیوهٔ ویکی‌پدیا برای ارجاع به منابع، با ارائهٔمنابع معتبر بهبهبود این مقاله کمک کنید. مطالب بی‌منبع را می‌توان به چالش کشید و حذف کرد. یافتن منابع: "ایمنی در برابر آتش" – اخبار ·روزنامه‌ها ·کتاب‌ها ·آکادمیک ·جی‌استور(اوت ۲۰۱۴) (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید) |
ایمنی در برابر آتش به مجموعه مطالعات و اقداماتی که با اهداف جلوگیری از آتش، کاهش اثرات یا واکنش در برابر آتش انجام می‌گیرد و هدف آن کاستن از زیان‌های ناشی از آتش است.
علم ایمنی در برابر آتش شامل مطالعات رفتار، دسته‌بندی، فرونشانی و بازرسی آتش و موضوعات مربوط به آن است که در بخش‌های مختلف مانند پژوهش و توسعه، تولید، آزمایش و کاربرد این موضوعات در اهداف ایمنی در برابر آتش انجام می‌گیرد.[۱]
روش‌ها مربوط به ایمنی در برابر آتش به صورت کلی به دو دسته عامل (بهانگلیسی:Active) و غیرعامل (بهانگلیسی:Passive) تقسیم میشود.
روش‌های غیرعامل یامقابله پیش‌گیرانه شامل آن دسته از تدابیر و اقداماتی است که از ایجاد و تشدید خسارات ناشی از حریق پیش‌گیری نموده یا احتمال آن را کاهش می‌دهند. مهم‌ترین این تدابیر آموزش‌های تخصصی است. علاوه بر آموزش، تدوین و اجباری شدن و رعایتاستانداردهای گوناگون (از ساخت مسکن ومصالح ساختمانی گرفته (استانداردهای BS 476انگلستان و DIN 4102آلمان) تا چگونگیانبارش کالاهای گوناگون) از جمله اقدامات پیش‌گیرانه محسوب میشود. امروزه در ایران علی‌رغم اجباری بودن استاندارد ساخت مصالح، هنوز حدود نیمی از مصالح تولیدی، دارای استاندارد نمی‌باشند.[۲] استفاده از مصالح ضد حریق، یکی دیگر از روش‌های مقابله غیرفعال است. اجرای مانورهای آمادگی و آموزش‌های مداوم، از دیگر روش‌های مقابله پیش‌گیرانه به‌شمار می‌روند.[۳]
روش‌های عامل یامقابله پس از وقوع دربرگیرنده آن دسته از اقداماتی است که باعث می‌شوند در صورت وقوع حریق، تشخیص به سرعت انجام پذیرفته یا مبارزه مؤثرتری بر حریق صورت پذیرد. استفاده ازسیستم‌های اعلام حریق (برای تشخیص و اعلام به موقع) استفاده ازسیستم‌های اطفای حریق برای مبارزه سریع و مؤثر خودکار با حریق، سازماندهی و تدارک نیروهای انسانی و امکاناتآتش‌نشانی به میزان لزوم، از مهم‌ترین روش‌های مقابله فعال است.[۴]
