مُخَضرَم (برگرفته ازعربی، به معنای: پیش‌باشنده، از پیش‌آینده؛ جمعبرای اصطلاح ادبی: مخضرمو الدولتین) اصطلاحی اسلامی وادبی عربی است؛ در تاریخ اولیهٔ اسلامی، به فردی که در هر دو دوران جاهلی و اسلامی زیسته باشد، گفته می‌شود؛ ماننداحنف بن قیس. درادبیات عربی، به آنکه در هر دوران اموی و عباسی اثری پدیدآورده یا زیسته، گفته می‌شود، مانندابن مقفع. در ادبیات بیشتر به پیشنه‌داران از امویان در عصر اول عباسی گفته می‌شود که اغلب به شاعران اشاره دارد تا نویسندگان. اصطلاح مخضرم ممکن است به‌طور فراگیر در همهٔ تاریخ ادبیات عربی به هر دو دوره دیده‌ای گفته شود.[۱]
.jpg)
