مجلس لفظیعربی به معنای محل نشستن و محل اجتماع و انجمن گروهی از مردم برایمشاوره ومذاکره است.[۳] مجلس واژه‌ای فارسی از ریشه عربی است که از فعلجلس به معنای نشستن آمده‌است و در مفهوم انواع جلسات یا نشست‌های خصوصی و عمومی، استفاده می‌شود.[۴]
پارلمان از واژهٔفرانسوی parlement به معنایصحبت کردن گرفته شده‌است. نخستین کاربرد این واژه به سال ۱۲۳۶ برمی‌گردد که پادشاهانگلستان جلسه‌ای با حضور جمعی از اشراف و بزرگان کشور را با نام پارلمان تشکیل داد.
البته در زبان پارسی گاهی مجلس و پارلمان با دلالت ضمنی به معنیمجلس نمایندگان (بخش نخست و اصلینظام‌های دومجلسی) به کار می‌رود.
در بیشتر کشورها نظام دومجلسی حاکم است که شامل مجلس نمایندگان یامجلس سفلا ومجلس دوممجلس سنا یامجلس علیا است. مجلس نمایندگان بخش اصلی است که مانند نظام تک‌مجلسی می‌باشد ولی مجلس دوم وظیفه‌هایی دیگر دارد و گاه مکمل مجلس نمایندگان است. مثلاً مجلس مشورتیمصر نقش رایزنی و کمک به مجلس مصر را دارد.
قوای مقننه‌ای که پارلمان خوانده می‌شوند در یکنظام پارلمانی که قوه مجریهٔ آن بر اساسقانون به پارلمان پاسخگو است فعالیت می‌کنند. پارلمان این کشورها معمولاً از یک یا دو بخش تشکیل می‌شوند (مانند مجلس عوام و مجلس خواص) و تک مجلسی یا دومجلسی خوانده می‌شوند، گرچه مدل‌های پیچیده‌تری هم موجود هستند.
نخست‌وزیر یک کشور معمولاً همیشه رهبرحزب اکثریت در مجلس سفلی در پارلمان است ولی مسئولیت را تا زمانی در اختیار دارد کهرای اعتماد مجلس پابرجا بماند. اگر اعضای مجلس سفلی اعتماد خود به رهبر را به هر علتی از دست بدهند، فراخوانی برای رای عدم اعتماد می‌دهند ونخست‌وزیر را مجبور بهاستعفا می‌کنند.
دولت فدرال (همسود)استرالیا دارای یک پارلمان دومجلسی است، و هر یک از شش استان استرالیا جزکویینزلند که پارلمانی یک مجلسی دارد، دارای یک پارلمان دومجلسی است.
↑Majles. Encyclopedia of the Modern Middle East and North Africa, The Gale Group, Inc, 2004.http://www.answers.com/topic/majles, accessed August 18, 2012.
.JPG)
