| مؤیدالدوله ابومنصور بویهٔ دیلمی | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 سکهٔ مؤیدالدوله | |||||
| امیرگرگان | |||||
| سلطنت | ۹۸۱–۹۸۳ م. | ||||
| پیشین | سمت ایجاد نشده بود | ||||
| جانشین | فخرالدوله دیلمی | ||||
| امیرطبرستان | |||||
| سلطنت | ۹۸۰–۹۸۳ م. | ||||
| پیشین | سمت ایجاد نشده بود | ||||
| جانشین | فخرالدوله دیلمی | ||||
| امیرری (جبال) | |||||
| سلطنت | ۹۷۷–۹۸۳ م. | ||||
| پیشین | فخرالدوله دیلمی | ||||
| جانشین | فخرالدوله دیلمی | ||||
| امیرهمدان | |||||
| سلطنت | ۹۷۶–۹۸۳ م. | ||||
| پیشین | رکن‌الدوله دیلمی | ||||
| جانشین | فخرالدوله دیلمی | ||||
| درگذشته | ۹۸۳ م. | ||||
| |||||
| پدر | رکن‌الدوله دیلمی | ||||
بویهٔ دیلمی ملقب بهمؤیدالدوله و مُکَنّیٰ بهابومنصور پسر سومرکن‌الدوله حسن و از امیرانآل بویه درری،همدان واصفهان بود. وی در این دوران از مشورت‌های وزیر با کفایت خودصاحب بن عباد بهره برد. دوران پادشاهی وی از ۳۶۶ تا ۳۷۲ ه.ق. از جانبعضدالدوله و پس از آن تا هنگام فوتش در ۳۷۳ ه.ق. به طور مستقل ادامه داشت.[۱]