لَکشادویپ (بهمَلیالَم: ലക്ഷദ്വീപ് لَکْښَدْوٖیپْ Lakṣadvīp، بهدیوهی: ލަކްޝަދީބ) که درگذشته با نام‌های لکادیو،مینیکوی و جزایر امیندیوی شناخته می‌شد، مجموعه‌ای از جزیره‌ها دردریای لاکادیو در فاصلهٔ ۲۲۰ تا ۴۴۰ کیلومتری از سواحل جنوب غربی ایالتکرالایهندوستان است. ۱۰ جزیره از این جزایر مسکونی هستند و جمعیتی در حدود ۶۴٬۴۲۹ نفر دارند.
این جزایر که در اصل بخش بالایی رشته‌کوهی زیردریایی (رشته‌کوه چاگوس-لکادیو) دراقیانوس هند هستند، شمالی‌ترین جزیره‌های مجمع‌الجزایر لاکشادویپ-مالدیو-چاگوس را تشکیل می‌دهند.
لاکشادویپ شامل ۳۲ کیلومتر مربع خشکی، ۴٬۲۰۰ کیلومتر مربع مرداب، ۲۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع آب‌های منطقه‌ای و ۴۰۰٬۰۰۰ کیلومتر مربع منطقهٔ اقتصادی است.
لکشادویپ از لکشادویپا گرفته شده‌است که در زبانسانسکریت "لک "به معنای یک‌صدهزار (लक्षं لاکشا) جزیره (द्वीप دویپا) می‌باشد. این منطقه کوچکترین و کم‌جمعیترین بخش از هندوستان است.
لکشادویپ مجمع‌الجزایری است متشکل از دوازدهآتول، سهآب‌سنگ و پنج ساحل زیر آبی و در مجموع حدوداً ۳۹ جزیرهٔ بزرگ و کوچک دارد. آبسنگ‌های لاکشادویپ در اصل همان آتول هستند هرچند بیشتر قسمت‌هایشان در زیر آب فرورفته و تنها جزیرهٔ ماسه‌ای کوچک و بی‌گیاهی از آنان در بالاتر از خط آب قرار گرفته‌است. سواحل زیر آبی نیز آتول‌های فرورفته در آب هستند. تقریباً تمامی آتول‌ها در جهت شمال‌شرقی-جنوب‌غربی قرار دارند و جزیره‌ها در لبهٔ شرقی و آبسنگی تقریباً زیر دریایی در لبهٔ غربی آن واقع شده و مردابی نیز در میان آن‌ها محصور است. لاکشادویپ همچنین دارای ۱۰ جزیره مسکونی، ۱۷ جزیره غیر مسکونی، ۴ جزیرک تازه‌شکل‌گرفته و ۵ آبسنگ زیردریایی می‌باشد.
جزیره‌های کاراواتی (پایتخت لاکشادویپ با نامکاواراتی نیز در این جزیره قرار دارد)، آگاتی، مینیکوی و امینی از مهم‌ترین جزایر لکشادویپ هستند. جمعیت کل این منطقه در سرشماری سال ۲۰۱۱ برابر با ۶۴٬۴۲۹ نفر بوده‌است.
۱ ۱۹۷۵ is the year of East Timor's Declaration of Independence and subsequent invasion by Indonesia. In 2002, East Timor's independence was fully recognized.
