قانون ذرت در ۱۸۱۵به "بندی برای اصلاح قوانین فعلی ناظر بر واردات ذرت" نامبردار بود
قوانین ذرت (بهانگلیسی:Corn Laws) به معنایتعرفه‌ها و سایر محدودیت‌های تجاری است که بین سال‌های ۱۸۱۵ و ۱۸۴۶ در انگلیس برای مواد غذایی وذرت‌های وارداتی وضع شد. کلمه ذرت یا همانکورن در زبان کشورانگلیس به تمام انواع غلات از جملهگندم،جو وجو اشاره دارد. این قوانین برای بالا نگه داشتن قیمت ذرت وضع شد تا منفعت بیشتری به دست تولیدکنندگان داخلی برسد و یکی از اماراتمرکانتیلیسم در انگلیس بود.[الف] این قوانین ابتدا مانع واردات ذرت با قیمتی پایین‌تر از نصاب معینی می‌شد و بعد از مدتی عوارض و گمرکات بالایی بر آن وضع کرد تا هزینه نهایی محصول وارداتی حتی در شرایطی که مردم در انگلیس مواد غذایی دسترسی نداشتند بسیار بالا برود.
↑According to David Cody (English Faculty,Hartwick College), they "were designed to protect English landholders by encouraging the export and limiting the import of corn when prices fell below a fixed point. They were eventually abolished in the face of militant agitation by theAnti-Corn Law League, formed inManchester in 1839, which maintained that the laws, which amounted to a subsidy, increased industrial costs. After a lengthy campaign, opponents of the law finally got their way in 1846—a significant triumph which was indicative of the new political power of the English middle class."[۱]
