| دادههای بالینی | |
|---|---|
| AHFS/Drugs.com | International Drug Names |
| روش مصرف دارو | خوراکی |
| کد ATC | |
| شناسهها | |
| |
| شمارهٔ سیایاس |
|
| پابکمCID | |
| دراگبنک |
|
| کماسپایدر |
|
| UNII | |
| KEGG |
|
| ChEBI | |
| ChEMBL | |
| CompTox Dashboard(EPA) | |
| ECHA InfoCard | 100.003.689 |
| دادههای فیزیکی و شیمیایی | |
| فرمول شیمیایی | C10H15N5 |
| جرم مولی | ۷۰۰۲۲۰۵۲۶۵۰۰۰۰۰۰۰۰۰♠۲۰۵٫۲۶۵ g·mol−1 |
| مدل سه بعدی (جیمول) | |
| نقطه ذوب | ۱۷۵ تا[ابزار تبدیل: یکای ناشناخته] |
| |
| |
| | |
فن فورمین (انگلیسی:Phenformin) یک داروی ضد دیابت از دستهبیگوآنیدها است که در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی به دلیل خطر بالای اسیدوز لاکتیک که در ۵۰٪ موارد کشنده بود، از بیشتر بازارها خارج شد.[۱]
با کاهش جذب گلوکز توسط روده ها کار می کند، باعث کاهش تولید گلوکز در کبد می شود. به طور خاص، فن فورمین با بهبود حساسیت به انسولین، کنترل قند خون را بهبود می بخشد.
بی اشتهایی، تهوع، استفراغ، اسهال (معمولاً زودگذر)، اسیدوز لاکتیک (نیاز به قطع درمان) و کاهش جذب ویتامین B12
این یکمقالهٔ خردداروشناسی است. میتوانید باگسترش آن به ویکیپدیا کمک کنید. |