Movatterモバイル変換


[0]ホーム

URL:


پرش به محتوا
ویکی‌پدیادانشنامهٔ آزاد
جستجو

فضاپزشکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
از ناسادنیل سی بربنک (در پس‌زمینه) وآنتون شکاپلروف از روسیه، در یک تمرین شبیه‌سازی شدهٔ پزشکی در آزمایشگاهآزمایشگاه سرنوشت ایستگاه فضایی بین‌المللی شرکت می‌کنند. این تمرین اعضای خدمه را به عنوان عضو یک تیم برای رویارویی با یک اورژانس پزشکی آماده می‌کند.[۱]

فضاپزشکی (بهانگلیسی:Space medicineکاربرد و به‌کارگیریپزشکی برایفضانوردان درفضای بیرونی است در حالی کهبهداشت فضانوردی استفاده از علم و فناوری در راه پیشگیری یا کنترل قرار گرفتن در معرض خطرهایی است که ممکن است سبب بیماری فضانورد شود. این دو دانش با هم و در کنار هم تلاش می‌کنند اطمینان حاصل شود که فضانوردان در یک محیط امن کار می‌کنند. هدف اصلی این است که روشن شود که چگونه به خوبی، و برای چه مدتی انسان می‌تواند شرایط شدید در فضا را برای زنده ماندن تحمل کند، و تا چه انداره سریع آنها می‌توانند پس از بازگشت از سفر، خود را به محیط زیست زمین دوباره وفق دهند. عواقب پزشکی ماننداختلال بینایی وپوکی استخوان باپرواز فضایی انسان در ارتباط بوده‌است.[۲][۳]

در اکتبر ۲۰۱۵، «دفتر بازرسی کل ناسا» گزارشی دربارهٔخطرات مربوط به اکتشافات فضایی برای سلامت انسان، از جملهمأموریت انسانی به مریخ، صادر کرد.[۴][۵]

پیشینه

[ویرایش]

دکتر هوبرتوس اشتروهلد (۱۸۹۸ تا ۱۹۸۷)، پزشک نازی سابق وفیزیولوژیست، که پس ازجنگ جهانی دوم به عنوان بخشی از عملیاتگیره کاغذ به ایالات متحده آورده شد.[۶] او کسی است که برای اولین بار اصطلاح «فضاپزشکی» را در سال ۱۹۴۸ به کار برد و او اولین و تنها استاد پزشکی فضایی در دانشکدهٔ پزشکی هواپیمایی کشوری (SAM) درپایگاه هوایی رندالف، درتگزاس بود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
Notes
  1. "International Space Station Medical Monitoring (ISS Medical Monitoring)". 3 December 2013. RetrievedJanuary 13, 2014.
  2. Chang, Kenneth (January 27, 2014)."Beings Not Made for Space".New York Times. RetrievedJanuary 27, 2014.
  3. Mann, Adam (July 23, 2012)."Blindness, Bone Loss, and Space Farts: Astronaut Medical Oddities".Wired. RetrievedJuly 23, 2012.
  4. Dunn, Marcia (October 29, 2015)."Report: NASA needs better handle on health hazards for Mars".AP News. RetrievedOctober 30, 2015.
  5. Staff (October 29, 2015)."NASA's Efforts to Manage Health and Human Performance Risks for Space Exploration (IG-16-003)"(PDF).NASA. Archived fromthe original(PDF) on 9 اكتبر 2022. RetrievedOctober 29, 2015.{{cite web}}:Check date values in:|archive-date= (help)
  6. Andrew Walker (21 November 2005)."Project Paperclip: Dark side of the Moon". BBC News. Retrieved2012-04-25.
Sources
  • Altitude Decompression Sickness Susceptibility, MacPherson, G; Aviation, Space, and Environmental Medicine, Volume 78, Number 6, June 2007, pp. 630–631(2)
  • Decision Analysis in Aerospace Medicine: Costs and Benefits of a Hyperbaric Facility in Space, John-Baptiste, A; Cook, T; Straus, S; Naglie, G; et al. Aviation, Space, and Environmental Medicine, Volume 77, Number 4, April 2006, pp. 434–443(10)
  • Incidence of Adverse Reactions from 23,000 Exposures to Simulated Terrestrial Altitudes up to 8900 m, DeGroot, D; Devine JA; Fulco CS; Aviation, Space, and Environmental Medicine, Volume 74, Number 9, September 2003, pp. 994–997(4)

پیوند به بیرون

[ویرایش]
زیست‌شناسی
انسانی
غیرانسانی
STS-39 in Earth orbit
محیط‌زیست
جامعه
فناوری
Human spaceflight
سایر فناوری‌ها
کلیات
کاربردها
پروازهای فضایی انسان
کلیات
خطرها
پروژه‌های مهم
فضاپیما
مقصدها
پرتاب فضایی
سازمان‌های فضایی
بخش زمینی
شرکت‌ها
فعال
ناکامل
سازمان‌ها
فضاپیما
زندگی در فضا
مسابقات فضایی
گردشگران فضایی
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=فضاپزشکی&oldid=39633251»
رده‌ها:
رده‌های پنهان:

[8]ページ先頭

©2009-2025 Movatter.jp