فرماندار کسی است که اداره یککشور یا محدوده اداری کوچکتر از استان را برنامه عهده دارد و نام و وظایفش درکشورهای گوناگون متفاوت است. این مقام مسئولیت اجرای برنامه‌های انتخاباتی را نیز عهده‌دار است.
برای کشورهایی که نظام تقسیمات کشوری آن‌هاایالتی است برای اشاره به رئیس ایالت، از واژه فرماندار استفاده می‌شود.
فرماندار ویژه بالاترین مقام مسئول در یکشهرستان با درجه‌یفرمانداری ویژه است. از نظر سلسله‌مراتب اداری، فرماندار ویژه معاون استاندار محسوب می‌شود و اختیاراتی فراتر از مقام فرماندار در شهرستان‌های دیگر دارد. عنوان رسمی فرماندار در شهرستان‌های دارای فرمانداری ویژه، معاون استاندار و فرماندار ویژه است.
ارتباط و هماهنگی ادارات، نهادهای انقلابی، نهادهای انتظامی، شورای اسلامی شهرهای بخش، شهرداری‌ها و موسسات عمومی غیردولتی فعال در سطح شهرستان از وظایف فرماندار است.[۱]
در ایران مسئولیت اداره یک شهرستان با فرماندار است. فرماندار بالاترین مقام مسئول در سطح شهرستان محسوب می‌شود و مدیریت برنامه‌ها، بودجه و هماهنگی ادارات دولتی و نهادهای دولتی در سطح شهرستان را بر عهده دارد.
همچنین در دودمان‌های گوناگونی که برایران حکومت می‌کردند، دارای نام‌های گوناگونی بوده‌است. نام زیردستان و وظایف وی درنظام جمهوری اسلامی ایران که هم‌اکنون بر کشور ایرانحکومت می‌کند به شرح جدول زیر است:
↑«وظایف فرماندار و بخشدار». فرمانداری شهرستان تهران.جمعه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۳. بایگانی‌شده ازاصلی در ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۶. دریافت‌شده در۴ مهر ۱۳۹۵.تاریخ وارد شده در|تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
قانون اختیارات استاندارن و فرمانداران، مفاد ماده ۱۲.
طباطبائی مؤتمنی، منوچهر، حقوق اداری، تهران، سمت، ۱۳۸۱، چاپ هفتم.
انصاری، ولی‌ا...، کلیات حقوق اداری، تهران، نشر میزان، ۱۳۷۴، چاپ اوّل.
موسی‌زاده، رضا، حقوق اداری، تهران، نشر میزان، ۱۳۸۱، چاپ سوم.
