براتعلی فدایی هروی | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱۳۰۸ |
| درگذشت | ۴ آذر ۱۴۰۰ (۹۲ سال) هرات، افغانستان |
| پیشه | شاعر |
| عنوان | شیخ الشعرا |
براتعلی فدایی هروی (۱۳۰۸ – ۴ آذر ۱۴۰۰)شاعر اهلافغانستان بود.
براتعلی فدایی مدتی در هرات و دیگر ولایات افغانستان کارمند دولت بود. با آغازتهاجم شوروی به افغانستان بهایران مهاجرت کرد و در سال ۱۳۷۱ پس از پیروزیمجاهدین، به افغانستان بازگشت و تا پایان زندگی خود را در هرات گذراند. براتعلی فدایی درمشهد از بنیانگذاران شعر مهاجرت بود. این سبک شعر به به مخالفت با تجاوز بیگانه، ستایش وطن، و حسرت و هجرت می‌پردازذ.[۱]
او شاعریغزل‌سرا با درون‌مایه‌های نوتر و مبتنی بر روال کلاسیک شعر فارسی بود.[۱] فدایی هروی به دلیل پیشینه طولانی در سرایش شعر، به «شیخ‌الشعرا» شهرت یافته بود. براتعلی فدایی هروی در سرایش «شعر مقاومت» شهرت خاصی داشت و شعرهای او در سال‌های جنگ باشوروی، طرفداران زیادی میان مردم و جبهه‌های نبرد داشتند.
شعرهای براتعلی در چندین کتاب جداگانه چاپ و منتشر شده‌اند.حریم راز،منتخبی از آثار فریاد خون،گنج اسرار و راز سخن،چامه‌ها و چکامه‌ها، راه روشن، وگنج در ویرانه، مهم‌ترین آثار فدایی هروی هستند.
شاعران و اهل ادب در هرات، براتعلی فدایی هروی را هم‌پایه شاعران نام‌داری چونقاری عبدالله،غلام‌احمد نوید،غلام‌نبی عشقری وخلیل‌الله خلیلی می‌دانند.[۲]
راه اندازی انتشارات فدایی هروی از سوی آصف رحمانی پارسی و روح الامین امینی از شاعران معاصر و انجمن ناظم هروی که از دیرباز با نام این شاعر مشهور سبک هندی در هرات فعالیت داشت و در اواخر عمر فدایی به نام او تغییر یافت از جمله نلاش‌ها برای بزرگداشت براتعلی فدایی هستند.[۱]