فتق رانی یافمورال (بهانگلیسی:Femoral hernia)برآمدگی و بیرون زدگی احشا در قسمت بالایران و نزدیککشاله ران میباشد. در واقع زمانی اتفاق میافتد که یک قسمت کوچک ازروده باریک وارد کانال فمورال میشود. کانال فمورال حاوی گره لنفاوی روزنمولر و عروق لنفاوی میباشدو دقیقاً در زیر لیگامان اینگواینال واقع شدهاست.[۱]هرنی رانی فتق نسبتاً غیر شایعی است. تخمین زده میشود که ۱ از هر ۲۰فتق از نوعی فتق فمورال میباشد و بقیه از نوع اینگواینال میباشد. یان فتق در زنان نسبت به مردان شایعتر است.گاهی به عنوان یک توده دردناک در قسمت فوقانی داخلی ران یا کشاله ران ظاهر میشود. توده اغلب میتواند با وارد آوردن فشار یا دراز کشیدن ناپدید خواهند شود و باسرفه یا زور زدن ممکن است که توده ظاهر شود.[۲]
در بیشتر موارد دلیل روشنی برای هرنیها وجود ندارد. بعضی از هرنیها به صورت مادرزادی وجود دارند ولی تا مدتها علائمی از خود بروز نمیدهند. برخی فاکتورها که به ابتلا به فتق کمک میکنند عبارتند از:
مشاهده برآمدگی در ناحیه بالای ران و درست در زیر کشاله ران
بیشتر فتقهای رانی هیچ علائمی ندارند ولی در برخی موارد با بلند کردن اجسام سنگین، ایستادن و وارد آمدن فشار علائم آزار دهنده در بیمار ظاهر میشود.
گاهی علائم اولیه به صورتدرد ناگهانی کشاله ران، دردشکم،تهوع، یااستفراغ نمایان میشود که نشان دهنده گیرافتادن روده در میان فتق میباشد که از اورژانسهای پزشکی به حساب میآید.
در صورت احساس درد ناگهانی در ناحیه کشاله ران، احتمال وجود فتق گیر افتاده (گیر افتادن روده درون فتق) در بیمار وجود دارد. در این شرایط بیمار نیاز به کمک رسانی اورژانسی دارد و حتی ممکن است تحتجراحی اورژانسی قرار گیرد.
در صورت وجوددرد مزمن در بیمار جهت بهبود وضعیت تحت مراقبتهای بهداشتی قرار میگیرد. نکتهای وجود دارد این است که فتقهای بزرگ با گذشت زمان بهبود نمییابند و همچنین احتمال ایجاد فتقهای گیر افتاده در فتق رانی بیشتر از سایر فتقها میباشد.
ممکن است جهت جلوگیری از ایجاد اورژانس پزشکی به بیمار توصیه شود که تحت جراحی ترمیمی قرار گیرد ولی در صورتی که بیمار تمایلی به جراحی نداشته باشد توصیههای زیر به وی میشود:
افزایش دریافتفیبر غذایی خود را و نوشیدن مایعات برای جلوگیری از یبوست
در جراحی بیمار تحتبیهوشی عمومی قرار میگیرد. در صورتی که فتق خیلی بزرگ نباشد از بیحسی موضعی استفاده میشود و به بیمار داروهای آرامبخش تزریق میشود.
روش باز:
در ابتدا یک برش در قسمت تحتانی شکم (کشاله ران) زده میشود.
فتق را یافته و آن از بافتهای اطراف خود جدا میشود. در این مرحله لازم است برخی از بافتهای فتق برداشته شود و سپس بقیه محتویات شکم به جای اصلی بازگردانده میشوند.