در مقایسه با دیگر سرده‌های پرندگان، غازسانان دارای سنگواره‌های پیدا شده به نسبت بیشتری هستند، اگرچه بیشتر این سنگواره‌ها ناکاملند و شامل استخوان‌های گوناگون و پراکنده از یک پرنده باستانی می‌شوند. برپایه داده‌های سنگواره‌ای، هاوارد عنوان کرد کهپرندگان آبزی در آغازائوسن در ۳۷ تا ۵۵ میلیون سال پیش پدید آمدند. این یافته‌ها همچنین دلیلی بر اینکه پرندگان آبزی در دورهژوراسیک وجود داشتند ارائه نمی‌دادند.[۳]
خاستگاه ائوسنی غازسانان بر پایه سنگوارهٔEonessa anaticula مربوط به ائوسن پیشین درایالات متحده وRomainvillia stehlini ازفرانسه، شناخته شده. سنگواره دومی در آغاز مربوط به ائوسن شناخته شد اما بعدها به اولیگوسن آغازین ربط داده شد. در هر حال، به دلیل آنکه این سنگواره‌ها تنها استخوان‌هایی کم‌تعداد و پراکنده بودند امکان یافتن ارتباط دقیق آنها با غازسانان ممکن نبود. بر خلاف این دو اما، سنگوارهPresbyornis pervetus به آشکارا گونه‌ای آغازین از غازسانان به‌شمار می‌رود که مربوط به جانوری است که در ۵۰ میلیون سال پیش در نزدیکوایومینگ ویوتا زندگی می‌کرد. از آنجا که راسته پرندگان در ۱۵۰ میلیون سال پیش تشکیل شد، می‌توان نتیجه گرفت که غازسانان و پرندگان آبزی گروهی به نسبت نوین از این راسته هستند.[۴]
پیدایشغازیان (شامل غازها و قوها) ومرغابیان راستین را می‌توان بهالیگوسن پسین تامیوسن آغازین نسبت داد. سنگواره‌های یافت شده از این گروه عبارتند ازCygnopetrus affinis قو-شکل از الیگوسن بالایی دربلژیک وParanyroca magna از میوسن پیشین در ایالات متحده. هر دو این سنگواره‌ها معرف نخستین نمونه‌های پرندگان آبزی در فسیل‌های ثبت‌شده هستند.[۵]
↑دادرس، حبیب‌الله و منصوری، سید هادی (مترجمان) {نویسندگان: ا.اس. کینگ و جی. مک لیلاند} (۱۳۷۸).پرندگان، ساختار و فعالیت بدنی آنها. انتشارات دانشگاه شیراز. ص. ۴۴۹.
.jpg)
