فضل‌الله عمید لویَکی یاعمید سُنام (زادهٔ حدود ۶۰۱ ه.) از شاعران پارسی‌گویشبه قاره هند بود که در قصیده‌گویی مهارت داشت.

او در دستگاه سلطانناصرالدین محمود (م. ۶۶۴ ه.) و سلطانغیاث‌الدین بَلبَن (م. ۶۸۶ ه.) مشاغل دیوانی داشت و غیاث‌الدین بلبن به او لقبفخرالمُلک داد.منصب او در زمان سلطان ناصرالدین محمود «مستوفی جمیع ممالک هندوستان» بود.

عمید لویکی اشعار زیادی سرود که آثارش در زمانه بعد از میان رفت ولی از آن‌جا که بیت‌های زیادی از او در فرهنگ‌های گوناگون لغات به عنوان شاهد معنی آورده‌شده‌استدیوانی از گردآوری این بازمانده‌ها فراهم آمده‌است.

تبار او به دودمانلویک می‌رسید که پیش از غزنویان درغزنی وکابل وگردیز فرمان می‌راندند.

• لویکی، فضل‌الله عمید، دیوان عمید، مرتبه نذیر احمد، لاهور: مجلس ترقی ادب، ۱۹۸۵ میلادی.
• Dictionary of Indo-Persian Literature, by Nabi Hadi. on: Amid-iSunam. بازدید: دسامبر ۲۰۰۸.

• زادگان ۶۰۱ (میلادی)
• شاعران فارسی‌زبان اهل هند
• شاعران فارسی‌زبان سده ۷ (قمری)

• صفحه‌هایی که از جعبه اطلاعات زندگی‌نامه با پارامترهای نامعلوم استفاده می‌کنند
• مقاله‌ها با اچ‌کاردها