طَنجه (بهعربی: طنجة؛ بهآمازیغی: ⵟⴰⵏⵊⴰ) سومین شهر مهممراکش و شهری است در نزدیکیجبلالطارق بیندریای مدیترانه واقیانوس اطلس درمراکش با جمعیت ۹۴۷٬۹۵۲ در سال ۲۰۱۴ میلادی. طَنجه تاریخی بسیار غنی دارد زیرا از سده پنجم میلادی تا کنون تمدنهای متعددی در آن حضور داشتهاند. در ۱۹۲۳ قدرتهای استعماری، طنجه را شهری بینالمللی بهشمار آوردند و این شهر در آن زمان مقصد بسیاری ازدیپلماتها،جاسوسان،نویسندگان، وبازرگانان اروپایی و آمریکایی شد. این شهر در نقطهای قرار گرفته کهآفریقا را به اروپا متصل میکند و زمانی مخفیگاهی مناسب برای جاسوسان بینالمللی محسوب میشد که با آمیختن در میان هنرمندان خود را استتار میکردند.[۱] در دهه ۱۹۵۰ این شهر پناهگاهی برای بسیاری از فرهنگها بود.
طَنجه امروزی یکی از شهرهای کهنفنیقی است که در آغاز سدهٔ ۵ پ. م. توسط کوچنشینهایکارتاژی بنا شد. نام این شهر احتمالاً از نام الههتینجیس از الهههای قومآمازیغ (بـِربـِر) گرفته شده و شهر طنجه برای این قوم همچنان مکان مهمی است.اسطورههای بربر این شهر را ساختهٔ دستسوفاکس، پسر تینجیس (زن قهرمان بربر،آنتایوس) مینامند.غارهرکول که در چند کیلومتری شهر قرار دارد ازجاذبههای گردشگری است.
ابن حوقل میگوید: طنجه شهری است باستانی، چاههای آب آن روی پوشیده نیست، بنای این شهر تمامی از سنگ است و قائم بر دریا، و در این تاریخ شهر معمور طنجة بمسافت میلی بر کنار دریا واقع است و بارو ندارد، و موقع شهر در پشت کوه و آب آن ازکاریزی روان است که اهالی آنجا از سرچشمهٔ آن بیخبرند. شهری است پرنعمت و بین طنجه وسبته یک روز مسافت است، ولی عمل طنجه و حومه و اطراف آن مسافت یک ماه راه است. شهر طنجه پایان حدود افریقیه است و فاصلهٔ بین طنجه وقیروان دوهزار میل باشد. (معجم البلدان). مملکتی بزرگ است از اقلیم دوم و سیُم و دارالملکش شهر طنجه که نواحی و مواضع و قصبات بسیار و توابع دارد.[۲]
قصر زیبایی در این شهر متعلق بهایو سن لورن طراح نامی فرانسوی و شریک اوپیر برژ است و زمانی به یکی از شاهزادگان کویت تعلق داشت. این قصر با باغها و مناظر فرح انگیزش به «منزل بخت» شهرت یافته است و از زمان درگذشت ایو سن لوران در سال ۲۰۰۸ در معرض فروش قرار گرفته است. اما هنوز خریداری برای این منزل ۱۶ میلیون دلاری پیدا نشده است.[۱]
اين شهر محل تولدابن بطوطه يكي از بزرگترين سياحان تاريخ مي باشد.
۱ ۱۹۷۵ is the year of East Timor's Declaration of Independence and subsequent invasion by Indonesia. In 2002, East Timor's independence was fully recognized.