صحرای غربی (بهعربی:الصحراء الغربية) منطقه‌ای است در شمال غربآفریقا و جنوب کشورمراکش که جبهه آزادی‌بخشپولیساریو و پادشاهی مراکش بر سر کنترل آن مناقشه دارند.
تراکم جمعیت در این منطقه یکی از کم‌ترین‌ها در جهان است و بیشتر جغرافیای آن را دشت‌های بیابانی تشکیل داده است. بزرگ‌ترین شهر آنالعیون نام دارد که نیمی از جمعیت منطقه صحرای غربی را در خود جا داده است.[۲] صحرای غربی از شمال بامراکش، از شمال شرقی باالجزایر و از جنوب و جنوب شرقی با کشورموریتانی هم‌مرز است.
مردم منطقه عموماً مردمانیبِربِر وعرب تبار هستند. هنگامی کهاسپانیا از صحرای غربی خارج شد این سرزمین ۷۵۰ هزار نفر جمعیت داشته است اما اکنون کمتر از ۳۰۰ هزار نفر جمعیت دارد. بخش عمده‌ای از جمعیت در سالهای جنگپولیساریو به کشورهای اطراف مهاجرت نموده‌اند.
۱۹۷۵ -مجمع عمومی سازمان ملل متحد ازدیوان بین‌المللی دادگستری خواست در خصوص وضعیت صحرا رای صادر نماید. این دادگاه وجود روابط تاریخی بین صحرا با مغرب وموریتانی را تأیید، اما وجود رابطه حاکمیت و سیطره قانونی میان آن‌ها را رد نمود. در همین حال اتفاق سه‌گانه مغرب، اسپانیا و موریتانی منجر به خروج اسپانیا و راهپیمایی بزرگ سبز از سوی ۲۵۰ هزار مغربی به دعوت ملک حسن شد.
۱۹۷۶- اعلام جمهوری صحرا به مرکزیتالعیون و پیمان مغرب و موریتانی برای تقسیم صحرا، آغاز تهاجم جبهه پولیساریو بهنواکشوت.
۱۹۷۷- پیمان دفاع مشترک میان مغرب و موریتانی و تهاجم دوم به پایتخت موریتانی.
۱۹۸۱- اعلام آمادگی ملک حسن دوم شاه مغرب برای برگزاریهمه‌پرسی در خصوص صحرا.
۱۹۹۳- آغاز بکار کمیته تعیین هویت افراد برایهمه‌پرسی.
۱۹۹۵- به بن‌بست رسیدن فعالیت‌های کمیته هویت یابی نظر به مخالفتهای طرفین نزاع در خصوص افراد واجد شرایط و کیفیت همه‌پرسی.
۱۹۹۷- امضای قرارداد هوستون میان مغرب و پولیساریو و آغاز مجدد سرشماری هویت واجدین شرایط
۱۹۹۹- بن‌بست مجدد در خصوص همه‌پرسی
۱۹۹۹ - فوت ملک حسن دوم و پادشاهی محمد ششم
۲۰۰۱ - نماینده ویژه دبیرکل طرح پیشنهادی خود را برای خودمختاری صحرا اعلام کرد.
اعتراضات صحراویان در مادرید در سال ۲۰۰۶.
۲۰۰۲-کوفی عنان در طرح خود ۴ گزینه را برای مشکل صحرا بیان می‌کند:همه‌پرسی،خودمختاری، تقسیم صحرا، خروج نیروهای سازمان ملل. (مقامات مغربی همواره سعی داشته‌اند راه سومی که شامل انضمام صحرا به مغرب با نوعی خودمختاری «استان جنوبی صحرا» باشد را بقبولانند)
۲۰۰۳ - تمدید حضور مینورسو (نیروهای فراهم‌کننده همه‌پرسی سازمان ملل)
۲۰۰۴ - تمدید حضور مینورسو فقط برای ۶ ماه و کناره‌گیری فرستاده ویژه دبیرکلجیمز بیکر- و تعیینفارودی سوتو و دیدار وی با محمد ششم وعبدالعزیز بوتفلیقه برای رایزنی در خصوص بحران.
۲۰۰۴- شناسایی جمهوری صحرای غربی از سویآفریقای جنوبی و پذیرش سفیر آن کشور، آغاز بحران جدیدی در روابط بین مغرب با الجزایر و آفریقای جنوبی و سفر وزیر خارجه مغرب به ۱۴ کشور آفریقایی و خاورمیانه‌ای و سفر پادشاه به ۵ کشورآمریکای لاتین برای جلب حمایت بین‌المللی در خصوص صحرا.
۲۰۰۵ – تمدید مجدد نیروهای مینورسو.
۶ مارس ۲۰۰۵ – راهپیمایی ۲۰۰ هزار نفری دررباط برای آزادی اسرای مغربی از زندان‌های پولیساریو
سپتامبر.
آزادی زندانیان مغربی از زندان پولیساریو.
اکتبر:
انتصابپیتر ون درسون به عنوان نماینده ویژه دبیرکل سازمان ملل و سفر وی به رباط،العیون، الجزیره ونواکشوت و دیدار با رهبران مغرب، الجزایر، موریتانی و اسپانیا برای رایزنی در امور صحرا.[۱]
..jpg)
