دستیابی شکارگر به منبع غذایی را می‌توان به چهار مرحله تقسیم کرد: شناسایی، حمله، گرفتن و مصرف.سازگاری‌های فرگشتی برای مقابله با شکار شدن عبارتند از: پرهیز از شناسایی شدن، پرهیز از مورد حمله قرار گرفتن شامل تشخیص شکارگر و پرهیز از گرفتار شدن و مبارزه و دفاع از خود برای خورده نشدن هستند.خرس قطبی که یکدرنده منفرد است پس از شکار یکفک ریشدار.
شکارگری[۱] یاطعمه‌خواری (بهانگلیسی:Predation) وشکارگر (بهانگلیسی:Predator) و گاهیشکارچی یادَرَندِه، جانوران یا دیگرارگانیسم‌هایی هستند که طعمه‌های خود را فعالانه تعقیب کرده و به منظور خوردن می‌کشند.
شمار زیادی از گونه‌های درنده در میان پستانداران از راستهگوشت‌خواران هستند اما گروه‌های زیاد دیگری از جانوران درنده نیز وجود دارد ازجمله حشرات درنده، ماهیان درنده و پرندگان درنده.
در میان حشرات درنده گونه‌های زیادی هستند که طعمه‌های خود را زنده می‌خورند به عنوان نمونهآخوندک‌ها ومورچه‌ها.
از آنجا که جانورانگیاه‌خوار بخشی از گیاهان را می‌خورند و آن‌ها را نمی‌کشند ازجمله درندگان به‌شمار نمی‌آیند. همچنینانگل‌ها به این خاطر که از میزبان تغذیه می‌کنند ولی برای این تغذیه به میزبان خود وابسته هستند و قصد کشتن آن را ندارند درنده و طعمه‌خوار به‌شمار نمی‌آیند.
درنده به جانور گوشت‌خواری گفته می‌شود که دارای این ویژگی‌ها باشد:
طعمه‌های خود را با اعضایی از بدن خود مانند دندان‌ها و چنگال‌ها می‌کشد.
سپس بدن قربانی خود را با دندان‌ها و چنگال‌هایشان تکه‌تکه کرده و از آن تغذیه می‌کند.
شکارگران معمولاً طعمه‌هایی متناسب با اندازه بدنشان را شکار می‌کنند.
با توجه به این ویژگی‌ها هر جانور گوشت‌خواری را نمی‌توان شکارگر نامید برای مثالنهنگ آبی یک شکارگر محسوب نمی‌شود. چرا که این جانور ازارگانیسم‌های بسیار کوچک تغذیه می‌کند و موقع شکار آن‌ها را با دهان بزرگش فقط می‌بلعد. شکارگران با انجام اعمالی نظیر کمین کردن برای طعمه و تعقیب کردن آن طعمه‌های خود را به دام می‌اندازند. برخی از آن‌ها به صورت گله‌ای به شکار می‌روند و برخی نیز به تنهایی به شکار می‌پردازند. «درنده» عنوانی است که بیشتر برایپستانداران گوشت‌خواری چونشیر وگرگ به کار می‌رود ولی برای برخی ازخزندگان گوشت‌خوار نظیرتمساح نیز استفاده می‌شود.بی‌مهرگانی مانندماهی مرکب وعنکبوت نیز درنده هستند. بزرگ‌ترین درنده امروزینهنگ عنبر است. برایپرندگانی مانندعقاب از واژه «پرنده شکاری» استفاده می‌شود.
شمار زیادی از درندگان در میان پستانداران و ازراستهگوشت‌خوارسانان هستند اما گروه‌های زیاد دیگری از جانوران درنده نیز وجود دارد از جملهحشرات درنده،ماهیان درنده و پرندگان شکاری.
در میان حشرات درنده گونه‌های زیادی هستند که طعمه‌های خود را زنده می‌خورند به عنوان نمونهآخوندک‌ها ومورچه‌ها.
از آنجا که جانورانگیاه‌خوار بخشی ازگیاهان را می‌خورند و آن‌ها را نمی‌کشند، ازجمله درندگان به‌شمار نمی‌آیند. همچنینانگل‌ها به این خاطر که از میزبان تغذیه می‌کنند ولی برای این تغذیه به میزبان خود وابسته هستند و قصد کشتن آن را ندارند طعمه‌خوار به‌شمار نمی‌آیند.
_with_its_prey.jpg)
