شمال شرق آسیا یاآسیای شمال شرقی یک زیرمنطقهٔ جغرافیایی ازآسیا است که خشکی‌ها و جزایر شمال شرقی آن توسطاقیانوس آرام محدود شده‌است.
اصطلاح شمال شرق آسیا در دههٔ ۱۹۳۰ توسط رابرت کرنر مورخ و دانشمند سیاسی آمریکایی رایج شد. طبق تعریف کرنر، «شمال شرق آسیا» شاملفلات مغولستان، دشت شمال شرقی چین،شبه‌جزیرهٔ کره،مجمع‌الجزایر ژاپن و مناطق کوهستانیخاور دور روسیه است که ازرود لنا در غرب تا اقیانوس آرام در شرق امتداد دارد.[۱]
تعریف شمال شرق آسیا ثابت نیست، اما اغلب با توجه به زمینه ای که در آن بحث می‌شود تغییر می‌کند.
در استفادهٔ رایج، اصطلاح آسیای شمال شرقی معمولاً به منطقه‌ای گفته می‌شود که شاملشمال شرقی چین (مغولستان داخلی ومنچوری) است.[۲][۳] سایر کشورها و سرزمین‌هایی که آسیای شمال شرقی را تشکیل می‌دهند،خاور دور روسیه از جملهدریای اختسک،مغولستان،ژاپن،کره شمالی وکره جنوبی هستند.[۴] مؤسسهٔ تحقیقات اقتصادی شمال شرق آسیا این منطقه را روسیه، مغولستان، ژاپن، کره وچین تعریف می‌کند.[۵]
از شهرهای برجستهٔ این ناحیه می‌توان بهسئول،بوسان،اینچئون،پیونگ‌یانگ،توکیو،اوزاکا،کوبه،کیوتو،یوکوهاما،هیروشیما،ناکازاکی واولان‌باتور اشاره کرد.
شمال شرق آسیا یکی از مهم‌ترین مناطق اقتصادی جهان است که ۲۵٫۳ درصد ازتولید ناخالص داخلی اسمی جهان در سال ۲۰۱۹ را به خود اختصاص داده‌است که کمی بیشتر ازایالات متحده است. همچنین یکی از مراکز مهم سیاسی است و تأثیر قابل توجهی در امور بین‌المللی دارد. در پایان دههٔ ۱۹۹۰، شمال شرق آسیا با یک روند افزایشی قوی، سهمی معادل ۱۲ درصد از مصرف انرژی جهانی را داشت. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰رشد اقتصادی عمدهٔ این منطقه دو یا سه برابر شود.
درجغرافیای زیستی، شمال شرق آسیا به‌طور کلی به منطقه‌ای گفته می‌شود کهژاپن،شبه‌جزیرهٔ کره،شمال شرقی چین وخاور دور روسیه بیندریاچه بایکال در جنوبسیبری و اقیانوس آرام را در بر می‌گیرد.
شمال شرق آسیا عمدتاً توسطجنگل‌های معتدل،تایگا واستپ اوراسیا پوشیده شده‌است، در حالی‌کهتوندرا در شمال دور منطقه یافت می‌شود. دمای تابستان و زمستان در این ناحیه بسیار متغیر هستند.
