سینوزیت، وضعیتی است که هم کودکان و هم بزرگسالان را درگیر میکند. و توسط ترکیبی از عوامل خطر محیطی و سلامت فردی ایجاد میشود.[۷] سینوزیت معمولاً در افرادی با شرایط زمینهای مانندآلرژی یا مشکلاتساختاری در بینی و در افرادی کهایمنی کمتری در برابر باکتریها در بدو تولد دارند، رخ میدهد. عمدهٔ موارد ناشی از یک عفونت ویروسی است.[۸]عفونت ویروسی مسوول اکثر موارد است.[۳] اپیزودهای مکرر در افراد مبتلا بهآسم،فیبروز کیستیک وعملکرد ضعیف ایمنی بیشتر رخ میدهد.[۹]
تشخیص سینوزیت بر اساس نشانهها و طول مدت حضور آنها همراه با علائم بیماری بر اساس معیارهایendoscopic و/یارادیولوژیکی است.criteria.[۱۰] سینوزیت به دو دسته سینوزیت حاد و سینوزیت مزمن طبقهبندی میشود. در سینوزیت حاد، نشانهها کمتر از ۴ هفته طول میکشند، و در سینوزیت مزمن نشانهها باید حداقل ۱۲ هفته وجود داشته باشند.[۱۱] در مراحل اولیه،پزشک گوش، حلق و بینی با استفاده ازآندوسکوپیبینی، سینوزیت را تأیید میکند.[۱۰] تصویربرداری تشخیصی معمولاً در مرحلهٔ حاد مورد نیاز نیست، مگر اینکه مشکوک به عوارض باشد.[۱۲] در موارد مزمن، آزمایش تأییدی با مشاهدهٔ مستقیم یاتوموگرافی کامپیوتری توصیه میشود.[۱۲]
سینوزیت یک بیماری شایع است.[۱۸] که سالانه بین ۱۰ تا ۳۰ درصد از مردم را در ایالات متحده و اروپا تحت تأثیر قرار میدهد. سینوزیت مزمن حدود ۵/۱۲ درصد افراد را درگیر میکند.[۱۸][۵] درمان سینوزیت در ایالات متحده بیش از ۱۱ میلیارد دلار هزینه دارد.[۱۸] درمان غیرضروری و بیاثر سینوزیت ویروسی با آنتیبیوتیک رایج است.[۱۸]
سردرد، درد صورت یا فشار خفیف، ثابت یا دردناک روی سینوسهای آسیبدیده در هر دو مرحله حاد و مزمن سینوزیت رایج است. این درد معمولاً درسینوس درگیر موضعی است و ممکن است زمانی که فرد آسیبدیده خم شده یا دراز میکشد، بدتر شود. درد اغلب از یک طرف سر شروع شده و به هر دو طرف پیشرفت میکند.[۱۹] سینوزیت حاد ممکن است همراه باترشح غلیظ بینی باشد که معمولاً به رنگ سبز است و ممکن است حاویچرک یا خون باشد.[۲۰] اغلب، سردرد یا دندان درد موضعی وجود دارد و این علائم،سردرد مربوط به سینوس را از انواع دیگر سردردها مانند سردردهای تنشی ومیگرنی متمایز میکند. راه دیگر برای تشخیص دندان درد و سینوزیت این است که درد در سینوزیت معمولاً با خم کردن سر به جلو و بامانور والسالوا بدتر میشود.[۲۱]
عفونت سینوسی همچنین میتواند به دلیل احتقان مجاری بینی باعث مشکلاتگوش میانی شود. این را میتوان با سرگیجه، «سر تحت فشار قرار گرفته یا سنگین» یا احساس ارتعاش در سر نشان داد. ترشح پشت بینی نیز یکی از علائم رینوسینوزیت مزمن است.[۲۳]
هالیتوز (بدبویی دهان) اغلب به عنوان علامت رینوسینوزیت مزمن بیان میشود. با این حال، تکنیکهای تجزیهوتحلیل استاندارد طلایی تنفس اعمال نشده است. از نظر تئوری، سازوکارهای احتمالی متعددی برای هالیتوز عینی و ذهنی ممکن است درگیر باشد.[۲۱]
یک بررسی در سال ۲۰۰۵ نشان داد که بیشتر «سردردهای سینوسی» میگرن هستند.[۲۴] این سردرگمی تا حدی به این دلیل رخ میدهد که میگرن شامل فعال شدناعصاب سه قلو است که هم ناحیه سینوس و هممننژهای اطراف مغز را عصبدهی میکنند. در نتیجه تعیین دقیق محلی که درد از آن سرچشمه میگیرد، دشوار است. افراد مبتلا به میگرن معمولاً دارایترشحات غلیظ بینی که از علائم شایع عفونت سینوسی است، نیستند.[۲۵]
علائم سینوزیت مزمن ممکن است شامل احتقان بینی، درد صورت، سردرد، سرفههای شبانه، افزایش علائم آسم خفیف یا کنترل شدهٔ قبلی، ضعف عمومی، ترشحات سبز یا زرد غلیظ، احساس پری یا سفتی صورت باشد که ممکن است هنگام خم شدن بدتر شود، سرگیجه، دندان درد وبدبویی دهان باشند.[۲۶] اغلب، سینوزیت مزمن میتواند منجر به آنوسمی، از دست دادن حسبویایی، شود.[۲۶]
چهارسینوس پارانازال جفت عبارتند از سینوسهای فرونتال،اتموئیدال، ماگزیلاری و اسفنوئیدال.سینوسهای پرویزنی (اتموئید) بیشتر به سینوسهای اتموئیدی قدامی و خلفی تقسیم میشوند که تقسیمبندی آنها بهعنوانتیغه قاعدهای شاخک میانی بینی تعریف میشود. علاوه بر شدتبیماری که در زیر به آن پرداخته میشود، سینوزیت را میتوان بر اساس حفرهٔ سینوسی که تحت تأثیر قرار میدهد طبقهبندی کرد:
فک بالا – میتواند باعث درد یا فشار در ناحیه فک بالا (گونه) شود (به عنوان مثال، دندان درد،[۲۱] یا سردرد) (J01.1/J۳۲٫۱)
فرونتال – میتواند باعث درد یا فشار در حفره سینوس فرونتال (واقع در بالای چشم)، سردرد، به ویژه در پیشانی شود (J01.1/J۳۲٫۱)
اتموئیدال – میتواند باعث درد یا درد فشاری بین/پشت چشمها، طرفین قسمت بالای بینی (چشمگوشه داخلی) و سردرد شود (J01.2/J32.2).[۲۷]
تصور میشود که عوارض نادر باشد (۱ مورد در هر ۱۰ هزار).[۲۸]
نزدیکی مغز به سینوسها خطرناکترین عارضه سینوزیت را ایجاد کرده که بهویژه سینوسهای فرونتال و اسفنوئید را درگیر میکند. عفونتمغز با هجومباکتریهای بیهوازی از طریقاستخوانها یارگهای خونی ایجاد میشود. ممکن استآبسه،مننژیت و دیگر شرایط تهدید کنندهٔ حیات ایجاد شود. در موارد شدید، بیمار ممکن است دچار تغییرات شخصیتی خفیف، سردرد، تغییر هوشیاری،مشکلات بینایی، تشنج،کما و احتمالاً مرگ شود.[۱۹]
عفونت سینوسی میتواند از طریق وریدهای بازپیوندی یا با گسترش مستقیم به ساختارهای بسته گسترش یابد. عوارضچشمی توسط Chandler و همکاران به پنج مرحله با توجه به شدت آنها طبقهبندی شد (به جدول مراجعه کنید).[۲۹] گسترش پیوسته به کاسهٔ چشم ممکن است منجر به سلولیت اطرافچشم، آبسه زیر پریوستئال، سلولیتاربیتال و آبسه شود. اگر ترومبوفلبیت وریدهای اتموئیدی قدامی و خلفی باعث گسترش عفونت به طرف جانبی یا اربیتال هزارتوی اتموئیدی شود، سلولیتکاسهٔ چشم میتواند اتموئیدیت حاد را عارضهدار کند. سینوزیت ممکن است به سیستم عصبی مرکزی گسترش یابد، جایی که ممکن است باعث ترومبوز سینوس کاورنوس، مننژیت پسرونده و آبسههای اپیدورال، ساب دورال و مغزی شود.[۳۰] علائمکاسهٔ چشم اغلب قبل از گسترش داخل جمجمهای عفونت است. سایر عوارض عبارتند از سینوبرونشیت، استئومیلیت فک بالا و استئومیلیت استخوان پیشانی.[۳۱][۳۲][۳۳][۳۴] استئومیلیت استخوان پیشانی اغلب از ترومبوفلبیت در حال گسترش منشأ میگیرد. پریوستیت سینوس فرونتال باعث التهاب استخوان (استئیت) و پریوستیت غشای خارجی شده که باعث ایجاد تورم حساس به لمس و پفآلود پیشانی میشود.[نیازمند منبع]
تشخیص این عوارض را میتوان با توجه به حساسیت موضعی و درد مبهم و با سی تی اسکن و ایزوتوپ هستهای تأیید کرد. شایعترین علل میکروبی، باکتریهای بیهوازی و استافیلوکوکوس اورئوس هستند. درمان شامل انجام تخلیه جراحی و تجویز درمانضد میکروبی است. دبریدمان جراحی به ندرت پس از یک دوره طولانی درمان ضدمیکروبی تزریقی مورد نیاز است.[۳۵] عفونتهای مزمن سینوسی ممکن است منجر به تنفس دهانی شوند که میتواند منجر بهخشکی دهان و افزایش خطر ابتلا بهالتهاب لثه شود. داروهای ضد احتقان نیز ممکن است باعث خشکی دهان شوند.[۳۶]
اگر عفونت ادنتوژنیک یا عارضه یک روش دندانپزشکی سینوس ماگزیلاری را درگیر کند، ممکن استسینوزیت ادنتوژنیک (odontogenic sinusitis; ODS) ایجاد شود.[۳۷] سینوزیت ادنتوژنیک اغلب میتواند به سایر سینوسها مانند سینوس اتموئید، فرونتال و (در موارد کمتر) اسفنوئید و حتی به حفره بینی طرف مقابل گسترش یابد.[۳۸] در موارد نادر، این عفونتها ممکن استکاسهٔ چشم را درگیر کرده و باعثسلولیت کاسهٔ چشم شود که بهنوبهخود منجر به نابینایی شود، یا عوارض سیستم عصبی مرکزی را مانند مننژیت، آمپیم سابدورال، آبسهٔ مغزی و ترومبوز سینوس کاورنوس را که تهدید کنندهٔ حیات باشد، ایجاد کند.[۳۹][۴۰]
جعبهٔ صدا نیز میتواند آلوده شود و منجر به التهاب حنجره شود.[۴۱][منبع غیرمعتبر پزشکی] این میتواند منجر به گرفتگی صدا، تغییر صدا، درد در گلو، درد هنگام صحبت کردن، صدای نامفهوم، سرفهٔ خشک و تب شود.[۴۱][منبع غیرمعتبر پزشکی]
اپیزودهایحاد سینوزیت نیز میتواند ناشی از تهاجمقارچ باشد. این عفونتها معمولاً در افراد مبتلا بهدیابت یا سایرنقصهای ایمنی (مانندایدز یاپیوندی روی داروهای سرکوبکنندهٔ سیستم ایمنی و ضد رد پیوند) دیده شده و میتوانند تهدید کنندهٔ حیات باشند. در دیابت نوع I، کتواسیدوز میتواند با سینوزیت ناشی ازموکورمایکوز همراه باشد.[۴۳]
طبق تعریف، سینوزیت مزمن بیش از ۱۲ هفته طول کشیده و میتواند توسط بسیاری از بیماریهای مختلف ایجاد شود که التهاب مزمن سینوسها به عنوان یک علامت مشترک است. این وضعیت به دو دسته باپولیپ و بدون پولیپ تقسیم میشود. هنگامی که پولیپ وجود دارد، سینوزیتهیپرپلاستیک مزمن نامیده میشود. با این حال، علل کافی شناخته نشده است.[۲۸] ممکن است با اختلالات آناتومیک، از جملهانحراف تیغه بینی و وجود بولوزای شاخک بینی (هوادار شدن شاخک میانی) که خروج مخاط را مهار کرده، یا با رینیت آلرژیک، آسم، فیبروز کیستیک و عفونتهای دندانی ایجاد شود.[۴۴]
رینوسینوزیت مزمن نشاندهندهٔ یک اختلال التهابی چندعاملی است، نه صرفاً یک عفونت باکتریایی پایدار.[۲۸] مدیریت طبی رینوسینوزیت مزمن اکنون بر کنترل التهابی متمرکز شده که افراد را مستعد انسداد کرده و بروز عفونتها را کاهش میدهد.[۴۵] اگر داروها مؤثر نباشند، ممکن است به جراحی نیاز باشد.[۴۵]
تلاشهایی برای ارایه یک نامگذاری منسجمتر برای زیرگروههای سینوزیت مزمن انجام شده است. وجودائوزینوفیلها در پوشش مخاطی بینی و سینوسهای پارانازال برای بسیاری از افراد نشان داده شده و به آن رینوسینوزیت موسین ائوزینوفیلیک (eosinophilic mucin rhinosinusitis; EMRS) گفته میشود. موارد EMRS ممکن است مربوط به یک پاسخ آلرژیک باشد، اما آلرژی اغلب ثبت نشده است که منجر به تقسیمبندی بیشتر به EMRS آلرژیک و غیرآلرژیک میشود.[۴۶]
پیشرفتهای جدیدتر و هنوز مورد بحث در سینوزیت مزمن، نقشی است کهقارچها در این بیماری ایفا میکنند.[۴۷] اینکه آیا قارچها عامل قطعی در ایجاد سینوزیت مزمن هستند یا نه، مشخص نیست، و اگر هستند، تفاوت بین کسانی که به این بیماری مبتلا میشوند و کسانی که بدون علائم باقی میمانند، چیست. کارآزماییهای درمانهای ضدقارچی نتایج متفاوتی داشته است.[۴۸]
نظریههای اخیر سینوزیت نشان میدهند که اغلب به عنوان بخشی از طیفی از بیماریهایی که بر دستگاه تنفسی تأثیر میگذارند (یعنی نظریه «یکراه هوایی») رخ داده و اغلب باآسم مرتبط است.[۴۹][۵۰]
سینوزیتماگزیلاری نیز ممکن است از مشکلات دندان ایجاد شود و این موارد در یک مطالعه حدود ۴۰ درصد و در مطالعه دیگر ۵۰ درصد محاسبه شد.[۴۰] علت این وضعیت معمولاً عفونتپریآپیکال یاپیرادندانی دندان خلفی فک بالا است که در آن ترشحات التهابی از طریقاستخوان به سمت بالا ساییده شده و به سینوس ماگزیلاریتخلیه شده است.[۴۰]
تخمین زده میشود که ۰٫۵ تا ۲٫۰ درصد از رینوسینوزیت ویروسی (viral rhinosinusitis; VRS) در بزرگسالان و ۵ تا ۱۰ درصد در کودکان به عفونتهای باکتریایی تبدیل میشود.[۲۲]
رینوسینوزیت مزمن یک فرایند چندعاملی است که فرض میشود ناشی از فرایندهای التهابی ایجاد شده توسط اختلال عملکرد بین میزبان و تعاملات محیطی باشد.[۵۳] این بیماری به دوفنوتیپ تقسیم میشود که به وجود یا عدم وجودپولیپ بینی بستگی دارد.[۵۴]رینوسینوزیت مزمن با پولیپ بینی و رینوسینوزیت مزمن بدون پولیپ بینی دو مسیر التهابی متفاوت دارند، که نوع دوم توسط پاسخTh1 و مورد نخست با پاسخTh2 هدایت میشوند.[۵۵]هر دو مسیر منجر به افزایش در مولکولهای التهابی (سیتوکینها) میشوند. پاسخ Th1 با ترشحاینترفرون گاما مشخص میشود.[۵۴] پاسخ Th2 با ترشح گیرندهاینترلوکین-۴،اینترلوکین-۵ و اینترلوکین-۱۳ مشخص میشود.[۵۴][۵۴]
تصویری که سینوزیت را نشان میدهد، به مایع موجود در سینی توجه کنید.
سینوزیت (یا رینوسینوزیت) به عنوان التهابغشای مخاطی کهسینوسهای پارانازال را میپوشاند، تعریف میشود و از نظر زمانی به چند دسته طبقهبندی میشود:[۲۶]
سینوزیتحاد - یک عفونت جدید که ممکن است تا چهار هفته طول بکشد و میتواند بهطور علامتی به شدید و غیر شدید تقسیم شود. برخی از تعاریف تا ۱۲ هفته استفاده میکنند.[۱]
سینوزیت حاد مکرر - چهار یا بیشتر اپیزود کامل سینوزیت حاد که در عرض یک سال رخ میدهد
سینوزیتتحت حاد - عفونتی که بین ۴ تا ۱۲ هفته طول کشیده و نشاندهندهٔ انتقال بین عفونت حاد و مزمن است.
سینوزیتمزمن - زمانی که علائم و نشانهها بیش از ۱۲ هفته طول بکشد.[۱]
تشدید حاد سینوزیت مزمن - زمانی که علائم و نشانههای سینوزیت مزمن تشدید شده، اما پس از درمان به حالت اولیه بازمیگردد.
تقریباً ۹۰ درصد از بزرگسالان در مقطعی از زندگی خود سینوزیت داشتهاند.[۵۶]
ارایهدهندگان مراقبتهای سلامت سینوزیت باکتریایی و ویروسی را باانتظار آگاهانه تشخیص میدهند.[۱] اگر فردی کمتر از ۱۰ روز سینوزیت داشته باشد بدون اینکه علائم بدتر شود، عفونت ویروسی فرض میشود.[۱] هنگامی که علائم بیش از ۱۰ روز طول بکشد یا در آن زمان بدتر شود، عفونت به عنوان سینوزیت باکتریایی در نظر گرفته میشود.[۵۷] درد در دندان و بوی بد دهان نیز بیشتر نشان دهندهٔ بیماری باکتریایی است.[۵۸]
معمولاً تصویربرداری با اشعهٔ ایکس، CT یا MRI توصیه نمیشود مگر اینکه عوارضی ایجاد شود.[۵۷] گاهی درد ناشی از سینوزیت با درد ناشی ازپالپیت (دندان درد) دندانهای فک بالا اشتباه گرفته میشود و بالعکس. بهطور کلاسیک، افزایش درد هنگام خم کردن سر به جلو، سینوزیت را از پالپیت متمایز میکند.[نیازمند منبع]
برای موارد سینوزیت فک بالا، تصویربرداریCBCT با میدان محدود، در مقایسه بارادیوگرافیپریآپیکال، توانایی تشخیص دندانها را به عنوان منبع سینوزیت بهبود میبخشد. تصویر CT تاج نیز ممکن است مفید باشد.[۴۰]
برای سینوزیت که بیش از ۱۲ هفته طول کشیده،سیتی اسکن توصیه میشود.[۵۷] در سیتی اسکن، ترشحات حاد سینوس دارایدانسیته رادیویی ۱۰ تا ۲۵واحد هانسفیلد (Hounsfield units; HU) هستند، اما در حالت مزمنتر،چسبناکتر شده، با چگالی پرتویی ۳۰ تا ۶۰ HU.[۵۹]
آندوسکوپی بینی و علائم بالینی نیز برای تشخیص مثبت استفاده میشود.[۲۸] نمونه بافتی برایبافتشناسی وکشت نیز میتواند جمعآوری و آزمایش شود.[۶۰] آندوسکوپی بینی شامل قرار دادن یک لولهفیبر نوری منعطف با نور و دوربین در نوک آن برای بررسی مجرای بینی و سینوسها است.
عفونتهای سینوسی، اگر منجر به دندان درد شوند، معمولاً با درد بیش از یکی از دندانهای بالایی ظاهر میشوند، در حالی که دندان درد معمولاً شامل یک دندان میشود. معاینهٔ دندانپزشکی و رادیوگرافی مناسب در رد کردن درد از دندان کمک میکند.[۳۶]
سیتی سینوزیت مزمن
سیتی اسکن سینوزیت مزمن، نشاندهندهٔ سینوس ماگزیلاری پر شده با استخوان ضخیم اسکلروتیک
تصویر MRI که سینوزیت را نشان میدهد. ادم و ضخیم شدن مخاط در هر دو سینوس ماگزیلاری ظاهر میشود.
شواهد آزمایشی نشان میدهد که به علائم کمک میکند.[۴] علت را درمان نمیکند. برای بیش از سه روز استفاده توصیه نمیشود.[۶۱]
درمانهای توصیه شده برای اکثر موارد سینوزیت شامل استراحت و نوشیدن آب کافی برای رقیق شدن مخاط است.[۶۳] آنتیبیوتیک برای اکثر موارد توصیه نمیشود.[۶۳][۶۴]
تنفس بخار با دمای پایین مانند دوش آب گرم یاغرغره کردن میتواند علائم را تسکین دهد.[۶۳][۶۵] شواهد آزمایشی برایشستوشوی بینی در سینوزیت حاد، به عنوان مثال در هنگامعفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی وجود دارد.[۴]اسپریهایضد احتقان بینی حاویاکسیمتازولین ممکن است تسکیندهنده باشند، اما این داروها نباید بیش از دورهٔ توصیه شده استفاده شوند. استفادهٔ طولانیتر ممکن است باعثسینوزیت برگشتی شود.[۶۶] مشخص نیست که شستوشوی بینی،آنتیهیستامینها یا داروهای ضد احتقان در کودکان مبتلا به سینوزیت حاد مؤثر است یا نه.[۶۷] شواهد روشنی وجود ندارد که عصارههای گیاهی مانندنگونسار (Cyclamen europaeum) به عنوان یک شستوشوی داخل بینی برای درمان سینوزیت حاد مؤثر باشد.[۶۸] شواهد در مورد اینکه درمانهای ضدقارچی علائم یاکیفیت زندگی را بهبود میبخشد یا خیر، قطعی نیست.[۶۹]
بیشتر موارد سینوزیت توسط ویروسها ایجاد شده و بدون آنتیبیوتیک برطرف میشوند.[۲۸] با این حال، اگر علائم در عرض ۱۰ روز برطرف نشدند،آموکسیسیلین یاآموکسیسیلین/کلاوولانات آنتیبیوتیکهای معقولی برایاولین درمان هستند کهآموکسیسیلین/کلاوولانات کمی برتر ازآموکسیسیلین به تنهایی اما با عوارض جانبی بیشتری است.[۷۰][۲۸] با این حال، یک مرور کاکرین در سال ۲۰۱۸، هیچ شواهدی را پیدا نکرد مبنی بر اینکه علائم افرادی که هفت روز یا بیشتر قبل از مشورت با پزشکشان طول میکشد، بیشتر در معرض ابتلا به سینوزیت باکتریایی هستند، زیرا یک مطالعه نشان داد که علائم حدود ۸۰ درصد از بیماران بیش از ۷ روز طول میکشند و دیگری در حدود ۷۰ درصد.[۷۱] آنتیبیوتیکها بهطور خاص در بیماران مبتلا به بیماری خفیف/متوسط در هفتهٔ اول عفونت به دلیل خطر عوارض جانبی،مقاومت آنتیبیوتیکی و هزینه توصیه نمیشود.[۷۲]
به نظر میرسد یک دورهٔ کوتاه (۳ تا ۷ روز) آنتیبیوتیک به همان اندازهٔ دورهٔ طولانیتر معمول (۱۰ تا ۱۴ روز) برای افرادی که سینوزیت حاد باکتریایی بالینی دارند، بدون هیچگونه بیماری شدید یا عوامل پیچیدهٔ دیگر، مؤثر است.[۷۶] دستورالعملIDSA پیشنهاد میدهد که مصرف ۵ تا ۷ روز آنتیبیوتیک برای درمان عفونت باکتریایی بدون ایجاد مقاومت کافی است. دستورالعملها همچنان توصیه میکنند که کودکان به مدت ده روز تا دو هفته درمان آنتیبیوتیکی را دریافت کنند.[۷۴]
در مورد سینوزیت حاد تأیید نشده،اسپریهای بینی با استفاده ازکورتیکواستروئیدها به تنهایی یا در ترکیب با آنتیبیوتیکها بهتر ازدارونما نیستند.[۷۷] برای موارد تأیید شده توسط رادیولوژی یا آندوسکوپی بینی، درمان با کورتیکواستروئیدهای داخل بینی به تنهایی یا همراه با آنتیبیوتیکها حمایت میشود.[۷۸] اما مزیت آن اندک است.[۷۹]
برای رینوسینوزیت مزمن تأیید شده، شواهد محدودی مبنی بر بهبودی علائم با استروئیدهای داخل بینی به دست آمده و شواهد کافی مبنی بر مؤثرتر بودن یک نوع استروئید وجود ندارد.[۸۰][۸۱]
فقط شواهد محدودی برای حمایت از درمان کوتاهمدت با کورتیکواستروئیدهای خوراکی برای رینوسینوزیت مزمن همراه با پولیپ بینی وجود دارد.[۸۲][۸۳][۸۴] شواهد محدودی برای حمایت از کورتیکواستروئیدهای خوراکی در ترکیب با آنتیبیوتیکها برای سینوزیت حاد وجود دارد. این اثر فقط در کوتاهمدت در بهبودی علائم نشان داده شد.[۸۵][۸۶]
برای سینوزیت با منشأ دندانی، درمان بر حذف عفونت و جلوگیری از عفونت مجدد، با حذفمیکروارگانیسمها، محصولات جانبی آنها و بقایای پالپ ازکانال ریشه عفونی متمرکز است.[۴۰]آنتیبیوتیکهای سیستمیک به عنوان یک راهحل قطعی بیاثر هستند، اما ممکن است با بهبود پاکسازی سینوس، علائم را بهطور موقت تسکین دهند و ممکن است برای عفونتهای سریع در حال گسترش مناسب باشند، امادبریدمان و ضدعفونی کردن سیستم کانال ریشه بهطور همزمان ضروری است. گزینههای درمانی شامل درمان غیر جراحی کانال ریشه، جراحی پریرادیکولار، کاشت مجدد دندان یاکشیدن دندان عفونی است. گزینههای درمانی شاملدرمان کانال ریشه به صورت غیر جراحی،جراحی پریرادیکولار،جاگذاری دوباره ریشه، یا کشیدن ریشه عفونی، هستند.[۴۰]
برای سینوزیت مزمن یا عود کننده، ارجاع بهمتخصص گوش، حلق و بینی ممکن است اندیکاسیون داشته باشد و گزینههای درمانی ممکن است شامل جراحی بینی باشند. جراحی فقط باید برای افرادی در نظر گرفته شود که با دارو سود نمیبرند یا مبتلا به سینوزیت قارچی غیرتهاجمی باشند[۸۷][منبع غیرمعتبر پزشکی].[۸۳][۸۸] مشخص نیست که مزایای جراحی در مقایسه با درمانهای طبی در مبتلایان به پولیپ بینی چگونه بوده است، چون این مورد مطالعهای انجام نشده است[۸۹][۹۰]
تعدادی از روشهای جراحی را میتوان برای دسترسی به سینوسها استفاده کرد و این روشها عموماً از رویکردهای خارجی/خارج بینی به روشهایآندوسکوپی داخل بینی تغییر یافتهاند. مزیتجراحی فانکشنال آندوسکوپیک سینوس (functional endoscopic sinus surgery; FESS) توانایی آن در ایجاد یک رویکرد هدفمندتر به سینوسهای آسیبدیده، کاهش اختلالات بافتی و به حداقل رساندن عوارض پس از عمل است.[۹۱] با این حال، اگر یک FESS سنتی با تکنیک Messerklinger دنبال شود، میزان موفقیت به ۳۰ درصد کاهش یافته و ۷۰ درصد از بیماران گرایش به عود در عرض ۳ سال دارند.[۹۲][منبع غیرمعتبر پزشکی] از طرف دیگر با استفاده از تکنیک TFSE همراه با سیستم مسیریابی، دبریدرها و سینوپلاستی با بالون یا EBS میتوانند میزان موفقیت بیش از ۹۹٫۹ درصد را داشته باشند.[۹۲][منبع غیرمعتبر پزشکی] استفاده ازاستنتهای شستوشو دهندهی دارو مانندپروپل مومتازون فوروات ایمپلنت ممکن است به بهبودی پس از جراحی کمک کنند.[۹۳]
روش دیگری که اخیراً توسعه یافته،سینوپلاستی با بالون است. این روش، مشابهآنژیوپلاستی با بالون که برای «بازکردن انسداد» عروق قلب استفاده میشود، از بالون در تلاش برای گسترش دهانهٔ سینوسها به روشی کمتر-تهاجمی استفاده میکند.[۴۵] اثربخشی روش اتساع بالون آندوسکوپی عملکردی در مقایسه با FESS معمولی مشخص نیست.[۴۵]
هیستوپاتولوژی محتویات سینوس خارج شده از جراحی میتواند از نظر تشخیصی ارزشمند باشد:
یک مطالعه نشان داد شدت بیماری در بیمارانی که فرمول اسپری ۰٫۷۳ میلیگرم ترماکامرا (گیرنده محلول چسبندگی بین سلولی ۱ [intercellular adhesion molecule 1; ICAM-۱] را دریافت کردند، کاهش یافت.[۴۲]
سینوزیت یک بیماری شایع است و سالانه بین ۲۴ تا ۳۱ میلیون مورد در ایالات متحده رخ میدهد.[۹۶][۹۷] سینوزیت مزمن تقریباً ۱۲٫۵ درصد افراد را تحت تأثیر قرار میدهد.[۵۱]
بر اساس نظریههای اخیر در مورد نقشی که قارچها ممکن است در ایجاد سینوزیت مزمن ایفا کنند، درمانهای ضدقارچی به صورت آزمایشی استفاده شدهاند. این کارآزماییها نتایج متفاوتی داشتهاند.[۲۸]
↑"Sinusitis". herb2000.com.Archived from the original on 2011-05-25.Incidence of acute sinusitis almost always set in following the appearance of a cold for several days at a stretch in the person to the point that all the profuse nasal discharge turns a distinct yellow or a dark green color, or perhaps very thick, and foul-smelling in some cases.[منبع غیرمعتبر پزشکی]
↑Baker AS (September 1991). "Role of anaerobic bacteria in sinusitis and its complications".The Annals of Otology, Rhinology, and Laryngology. Supplement.154 (9_suppl): 17–22.doi:10.1177/00034894911000s907.PMID1952679.S2CID13223135.
↑۴۲٫۰۴۲٫۱Basharat U, Aiche MM, Kim MM, Sohal M, Chang EH (October 2019). "Are rhinoviruses implicated in the pathogenesis of sinusitis and chronic rhinosinusitis exacerbations? A comprehensive review".Int Forum Allergy Rhinol.9 (10): 1159–1188.doi:10.1002/alr.22403.PMID31430424.S2CID201117207.
↑White Stuart C; Pharoah MJ (2013-12-12).Oral radiology: principles and interpretation (Edition 7 ed.). St. Louis, Missouri: Elsevier. p. 475.ISBN978-0-323-09633-1.OCLC862758150.
↑۴۵٫۰۴۵٫۱۴۵٫۲۴۵٫۳Ahmed J, Pal S, Hopkins C, Jayaraj S (July 2011). "Functional endoscopic balloon dilation of sinus ostia for chronic rhinosinusitis".The Cochrane Database of Systematic Reviews (7): CD008515.doi:10.1002/14651858.CD008515.pub2.PMID21735433.
↑Scholes, Melissa A.; Ramakrishnan, Vijay R. (May 9, 2022).ENT secrets (5th ed.). Elsevier Health Sciences. pp. 155–160.ISBN978-0-323-73358-8.
↑Pearlman AN, Conley DB (June 2008). "Review of current guidelines related to the diagnosis and treatment of rhinosinusitis".Current Opinion in Otolaryngology & Head and Neck Surgery.16 (3): 226–30.doi:10.1097/MOO.0b013e3282fdcc9a.PMID18475076.S2CID23638755.
↑Page 674بایگانیشده در ۲۰۱۷-۰۲-۱۶ توسطWayback Machine in:Flint PW, Haughey BH,Niparko JK, Richardson MA, Lund VJ, Robbins KT, Lesperance MM, Thomas JR (2010).Cummings Otolaryngology – Head and Neck Surgery, 3-Volume Set. Elsevier Health Sciences.ISBN978-0-323-08087-3.
↑Harvey R, Hannan SA, Badia L, Scadding G (July 2007). Harvey R (ed.). "Nasal saline irrigations for the symptoms of chronic rhinosinusitis".The Cochrane Database of Systematic Reviews (3): CD006394.doi:10.1002/14651858.CD006394.pub2.PMID17636843.
↑Smith SR, Montgomery LG, Williams JW (March 2012). "Treatment of mild to moderate sinusitis".Archives of Internal Medicine.172 (6): 510–3.doi:10.1001/archinternmed.2012.253.PMID22450938.
↑Williamson IG, Rumsby K, Benge S, Moore M, Smith PW, Cross M, Little P (December 2007). "Antibiotics and topical nasal steroid for treatment of acute maxillary sinusitis: a randomized controlled trial".JAMA.298 (21): 2487–96.doi:10.1001/jama.298.21.2487.PMID18056902.
↑Tichenor WS (2007-04-22)."FAQ — Sinusitis".Archived from the original on 2007-11-01. Retrieved2007-10-28.
↑Rimmer J, Fokkens W, Chong LY, Hopkins C (1 December 2014). "Surgical versus medical interventions for chronic rhinosinusitis with nasal polyps".The Cochrane Database of Systematic Reviews.2014 (12): CD006991.doi:10.1002/14651858.CD006991.pub2.PMC11193160.PMID25437000.{{cite journal}}:Check|pmc= value (help)
↑Sharma R, Lakhani R, Rimmer J, Hopkins C (November 2014). "Surgical interventions for chronic rhinosinusitis with nasal polyps".The Cochrane Database of Systematic Reviews.2014 (11): CD006990.doi:10.1002/14651858.cd006990.pub2.PMC11166467.PMID25410644.{{cite journal}}:Check|pmc= value (help)
↑Stammberger H (February 1986). "Endoscopic endonasal surgery--concepts in treatment of recurring rhinosinusitis. Part I. Anatomic and pathophysiologic considerations".Otolaryngology–Head and Neck Surgery.94 (2): 143–7.doi:10.1177/019459988609400202.PMID3083326.S2CID34575985.