سینمای کوزوو زمانی که این سرزمیناستان سوسیالیستی خودمختار کوزوو نامیده می‌شد فعالیت خود را پس از تأسیسکوزووفیلم (Kosovafilm) در ۲۰ فوریه ۱۹۶۹ آغاز کرد. کوزووفیلم از دهه ۷۰ تا قبل از استقلال کوزوو ازصربستان،فیلم‌های کوتاه،مستند،انیمیشن و بعداًفیلم‌های بلند بهزبان آلبانیایی تولید می‌کرد. چرا که بیشتر قومیت این جمهوری را از چند سده پیشآلبانی‌تبارها تشکیل می‌دهند، ۴ درصدصرب و ۴ درصد دیگر اقوام نیز در این سرزمین هستند. دین بیشتر مردماسلام است، اما اقلیت‌هایارتدوکس وکاتولیک و دین‌های دیگر نیز در آن ساکن هستند. تا قبل از شروعجنگ جهانی دوم ۷ سینما در شهرهایکوزوو شاملپریشتینا،پریزرن،میترویتسا،گنییلان،اوروشواس،جاکوویسا وپچ وجود داشت.[۱][۲]
از مهمترین سینماگران اهلکوزوو اکرم کریزیو با فیلموقتی بهار دیر می‌آید (۱۹۷۹)، آلسی کسیا با فیلمنگهبانان مه (۱۹۸۸) و همچنین جحت قرج، انور پتروچی، فلوری سیارینا و کان لاجچی قابل اشاره‌اند.[۳]
در سال ۱۹۷۱ دپارتمان توزیع در کوزوافیلمی تأسیس شد. زمینه فعالیت این دپارتمان فیلم‌هایی با حق نمایش منحصر براییوگسلاوی و کشورهایبالکان بود. از ۱۹۷۱ تا ۲۰۰۸ بیش از ۲۰۰ فیلم سینمایی بلند توسط کوزووفیلم تولید و پخش گردید. پس از استقلال کوزوو از صربستان، از سال ۲۰۰۸،مرکز سینمایی کوزوا (Kosova’s Cinematography Center) نهاد اصلی فیلم‌سازی در این کشور است.[۴][۵]
 | این یکمقالهٔ خرد سینما است. می‌توانید باگسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |