سیاست انرژی به روشی گفته می‌شود که طی آن یک نهاد معین (اغلب دولتی)تصمیم می‌گیرد به مسائل مربوط بهتوسعه انرژی از جملهتبدیل انرژی، توزیع واستفاده و همچنین کاهش انتشارگازهای گلخانه‌ای به منظور کمک بهکاهش تغییرات آب و هوایی رسیدگی کند. ویژگی‌های سیاست انرژی ممکن است شامل قوانین، معاهدات بین‌المللی، مشوق‌های سرمایه‌گذاری، دستورالعمل‌هایحفظ انرژی،مالیات و سایر تکنیک‌های سیاست عمومی باشد. انرژی جزء اصلی اقتصادهای مدرن است. یک اقتصاد کارآمد نه تنها به نیروی کار و سرمایه، بلکه به انرژی نیز برای فرآیندهای تولید، حمل و نقل، ارتباطات، کشاورزی و غیره نیاز دارد. برنامه‌ریزی انرژی جزئی‌تر از سیاست انرژی است.
سیاست انرژی ارتباط نزدیکی با سیاست تغییر اقلیم دارد زیرا در کل جهان، بخش انرژی، گازهای گلخانه‌ای بیشتری نسبت به سایر بخش‌ها منتشر می‌کند.[۱]
